علاوه بر بایدن، ترامپ و معاونانشان، جمعی از چهره‌های شناخته‌شده از سناتور تا روزنامه‌نگار، در فهرست نامزدهای احتمالی برای دور بعدی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا قرار دارند.
صبح‌شد: شاید پرداختن به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا در این روز‌ها که هنوز چند روزی به مراسم تحلیف رئیس‌جمهور منتخب ۲۰۲۰ این کشور یعنی جو بایدن باقی‌مانده، خیلی زود به‌نظر برسد، اما نامزدهای احتمالی از هر دو حزب دمکرات و جمهوریخواه از همین حالا در حال مهیا‌کردن زمینه برای ورود به میدان رقابت هستند.
سال ۲۰۲۱ به‌تازگی آغاز شده و هم دمکرات‌ها و هم جمهوریخواهان در تکاپو هستند؛ هر دو حزب، رئیس‌جمهور دارند؛ یکی در حال رفتن و یکی در حال آمدن. هر دو رئیس‌جمهور نیز معاونان وفاداری دارند که می‌توانند برای نامزد‌شدن در انتخابات بعدی پیشقدم شوند؛ البته اگر خود رئیس‌جمهور‌ها از حضور در میدان صرف‌نظر کنند. از طرف دیگر در هر دو جناح، تعدادی سیاستمدار، سناتور یا نماینده کنگره هستند که آن‌ها نیز سودای رئیس‌جمهور‌شدن را در سر می‌پرورانند و می‌توانند در فهرست نامزدهای احتمالی انتخابات ۲۰۲۴ قرار بگیرند.
در این بین، کدام‌یک از این نامزد‌ها بیشترین شانس را برای پیروزی در انتخابات مقدماتی حزبش دارد؟ این سیاستمداران تاکنون چه مواضعی را درپیش گرفته‌اند و در آینده به‌ویژه سال جدید شاهد چه رفتاری از آن‌ها خواهیم بود؟ نشریه پولیتیکو در گزارشی برای پاسخ‌دادن به این سؤالات به تحلیل سوابق و برنامه‌های هر‌کدام از این نامزد‌ها پرداخته است.
بایدن؛ فاتح عصر ترامپ
اگرچه رئیس‌جمهور منتخب آمریکا هیچ وقت به‌طور رسمی اعلام نکرده که قصد شرکت در انتخابات دوره بعدی را ندارد، اما بسیاری تصور می‌کنند که او با توجه به اینکه ۴ سال دیگر ۸۲ ساله می‌شود، رئیس‌جمهور یک‌دوره‌ای خواهد بود.
پیروزی کم‌رنگ بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ درمقابل ترامپ، بیشتر دمکرات‌ها را به این نتیجه رسانده که تعلق او به طبقه متوسط، توانست او را در مناطق حومه و ایالت‌های چرخشی از رقیبش پیش بیندازد. بایدن اگر بخواهد در سال ۲۰۲۴ وارد میدان شود، باید بتواند مردم را متقاعد کند که در طول ۴ سال آینده در سلامت کامل است، زیرا هرگونه غیبت او از انظار عمومی می‌تواند به‌سادگی به شایعات دامن بزند. احتمالا در این سال‌ها با بایدنی روبه‌رو هستیم که سعی می‌کند به مردم نشان دهد سلامت فیزیکی خود را با ورزش‌کردن و رعایت رژیم غذایی مناسب حفظ می‌کند.
ترامپ؛ نامزد بی‌رقیب
دونالد ترامپ در انتخابات اخیر شکست خورد، اما باختش خیلی سنگین نبود. در هر ۶ ایالتی که او باخت، فاصله‌اش با بایدن کمتر از ۳ درصد بود. به همین دلیل او می‌تواند به‌راحتی به میدان بازگردد. به همین دلیل است که دمکرات‌ها ماجرای حمله هواداران ترامپ به کنگره را بهانه خوبی برای به نتیجه رساندن استیضاح او قرار داده‌اند و قصد دارند به هر قیمتی که شده، حتی بعد از خروجش از کاخ سفید، با مهر استیضاح، پرونده فعالیت سیاسی او را برای همیشه ببندند.
طبق قانون، رئیس‌جمهوری که استیضاح شود، دیگر نمی‌تواند در پست‌های دولتی مشغول به‌کار شود. اما فارغ از بحث استیضاح، باید به‌خاطر داشت که ترامپ در انتخابات اخیر ۷۴ میلیون رأی به‌دست آورد؛ یعنی بیش از هر نامزد دیگری در تاریخ انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا؛ البته بعد از بایدن. اگر استیضاح به نتیجه نرسد و ترامپ وارد انتخابات مقدماتی حزب جمهوریخواه شود، به سختی می‌توان رقیبی برای او تصور کرد. اگر تصمیم ترامپ برای این کار جدی است، باید همچنان درگیر سیاست و برنامه‌های حزب جمهوریخواه بماند؛ او باید به‌دنبال تصاحب صندلی ریاست کمیته ملی جمهوریخواهان باشد، جمهوریخواهان کنگره را برای مقاومت در برابر سیاست‌های بایدن تحت فشار بگذارد و رقبای احتمالی‌اش را از میدان به در کند. در غیر این صورت، احتمالا مردم آمریکا دوباره او را به‌عنوان مجری فصل جدید برنامه تلویزیونی «کارآموز» خواهند دید.
پنس؛ آخرین وفادار
پنس برعکس ترامپ که پرهیاهو و پرحاشیه است، شخصیت آرامی دارد. معاونان رئیس‌جمهور در آمریکا معمولا به‌راحتی می‌توانند وارد مرحله رقابت حزبی شوند.
شاید به‌عنوان نفر دوم در کابینه، خیلی به آن‌ها توجهی نشود، اما در مقایسه با رقبایشان معمولا یک گام جلوتر هستند و با ۴ یا ۸ سال در معرض توجه مردم بودن، پا در عرصه رقابت در انتخابات مقدماتی می‌گذارند. اگر ترامپ از شرکت در انتخابات ۲۰۲۴ کناره‌گیری کند، معاونش، مایک پنس نامزد اصلی حزب خواهد بود. او کسی است که هم طرفداران ترامپ را با خود همراه خواهد کرد و هم با داشتن ویژگی‌ای که رئیس‌جمهور آمریکا نداشت یعنی «ثبات»، نظر راستگرا‌هایی که به بایدن رأی دادند را جلب خواهد کرد. از نظر بسیاری، اما تأیید آرای الکترال از سوی پنس در نشست کنگره، باعث دوری طرفداران ترامپ از او شده است و این شانس پنس برای حضور انتخابات سال ۲۰۲۴ را به‌شدت کاهش می‌دهد.
هریس؛ نامزد نامطمئن
کاملا هریس نیز همچون پنس از مزایای پست معاون رئیس‌جمهور بهره‌مند خواهد شد. هریس به دمکرات‌ها این فرصت را می‌دهد تا نخستین زن رنگین‌پوست را برای ریاست‌جمهوری نامزد کنند. اما او راه درازی تا کرسی ریاست‌جمهوری دارد و باید دید آیا می‌تواند به جایگاهی برسد که در ایالت‌های اصلی صحنه نبرد میان ۲ حزب، قدرت رویارویی با یک رقیب جمهوریخواه را داشته باشد. باید دید هریس در دوره‌ای که معاون بایدن است، چندبار از این ایالت‌ها بازدید می‌کند تا نگرانی‌ها از اینکه او نمی‌تواند با مناطق حیاتی آمریکا ارتباط بگیرد را برطرف کند. ترقی‌خواهان حزب دمکرات تمایل دارند او بتواند بایدن را به سمت چپ متمایل کند. دمکرات‌ها، اما نشان داده‌اند به‌دنبال یک چهره میانه‌رو برای ریاست‌جمهوری هستند؛ چهره‌ای مثل بایدن.
اوکازیو کورتز؛ وارث برنی سندرز
الکساندریا اوکازیو کورتز، نماینده کنگره که هنوز دوره نخست حضورش در کنگره را تجربه می‌کند، تاکنون دستاورد مهمی نداشته، اما پایگاه اجتماعی گسترده‌ای در فضای مجازی دارد. او در بین نمایندگان کنگره، بیشترین دنبال‌کننده را در توییتر دارد. با این حال، ۲۰۲۰ سال خوبی برای اوکازیو کورتز برای جلب اعتماد حزب دمکرات نبود. شکست برنی سندرز، سناتور ترقی‌خواه در انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری حزب دمکرات، ضربه مهمی به جایگاه این طیف از حزب داشت. فراخوان اوکازیو کورتز برای قطع بودجه پلیس و عملکرد ضعیف ترقی‌خواهان کنگره در انتخابات اخیر کنگره باعث شد که دمکرات‌های میانه‌رو با قدرت بیشتری خواهان در دست گرفتن فرمان هدایت حزب شوند.
ممکن است در انتخابات مقدماتی حزب دمکرات برای سال ۲۰۲۴ مسیر برنی سندرز را برود و برای متمایل‌تر کردن حزب به سمت سیاست‌های چپ‌گرایانه تلاش کند، اما با وجود رقبایی مانند بایدن یا هریس، کار سختی در پیش خواهد داشت. کورتز روحیه‌ای تهاجمی دارد و طرفدارانش این را دوست دارند. اگر هدف اصلی او به‌راه‌انداختن یک جنبش سوسیالیستی هیجانی باشد، این رویکرد می‌تواند منطقی باشد، اما باتوجه به تعداد اندک سیاستمداران سوسیالیست در حزب دمکرات، او باید دایره حامیانش را برای ورود به رقابت انتخاباتی، گسترده‌تر کند.
کارلسون؛ مجری پوپولیست
محبوبیت تاکر کارلسون و دیدگاه‌های پوپولیستی‌اش، برخی جمهوریخواهان را برای نامزد‌کردن او وسوسه کرده است. اما به‌نظر نمی‌رسد بازاری برای سخنان نژادپرستانه این روزنامه‌نگار و مفسر سیاسی وجود داشته باشد. مجری شبکه فاکس‌نیوز در برنامه پرمخاطبش به‌نام «تاکر کارلسون تونایت» از کسانی که در اعتراض به محدودیت‌های قرنطینه به خیابان‌ها آمدند، حمایت کرده و از سوی دیگر اعتراض به قتل جورج فلوید به‌دست پلیس را شکلی از «ظلم» نامیده است.
او که دیدگاه خوبی نسبت به مهاجران ندارد، مدعی است که برتری سفیدپوستان مشکل جدی در آمریکا نیست. کارلسون تا‌به‌حال به‌صورت رسمی اعلام نکرده که قصد شرکت در انتخابات را دارد یا نه، اما اگر قصدش را داشته باشد، حتما روی حمایت طرفداران ترامپ حساب باز کرده است. می‌توان انتظار داشت که کارلسون در سال جدید منتقد عملکرد دولت بایدن باشد.
هیلی؛ جمهوریخواه سنت‌شکن
نیکی هیلی، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد، گزینه خوبی برای جمهوریخواهانی است که بدشان نمی‌آید یک نامزد زن و یک رنگین‌پوست را برای ریاست‌جمهوری معرفی کنند. هیلی که به‌دلیل سخنان جسورانه‌شان در همایش ملی جمهوریخواهان مورد تقدیر قرار گرفت، به‌دنبال محکوم‌کردن سوسیالیسم و جلب توجه رنگین‌پوستان سرمایه‌دار و صاحبان کسب‌وکار‌های کوچک است.
از سوی دیگر، این سیاستمدار که والدینش از مهاجران هند هستند، معتقد است «آمریکا کشور نژادپرستی نیست.» او به پایین کشیدن پرچم کنفدراسیون در کارولینای جنوبی در سال ۲۰۱۵ یعنی زمانی که فرماندار این ایالت بود، افتخار می‌کند.
این پرچم برای رنگین‌پوستان نماد برده‌داری و نژادپرستی است، اما هیلی در عرصه سیاسی مسیر مشخصی را دنبال نکرده است؛ او در عین حال که سعی در حمایت صریح از ترامپ داشته، انتقاد‌هایی را هم از سوی محافظه‌کاران دریافت کرده است؛ تا جایی که برخی به او لقب «آفتاب‌پرست سیاسی» را داده‌اند. هیلی در توییتر از تقلب در انتخابات ابراز نگرانی کرد، اما هیچ‌وقت بر اینکه ترامپ برنده انتخابات است، پافشاری نکرد و اخیرا هم در مقاله‌ای، بایدن را به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب آمریکا خطاب قرار داد. هیلی اگر قصد جدی برای ورود به کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ داشته باشد، ممکن است در سال‌های آینده، موضع مشخصی را دنبال کند.
