چند نفر از مردم زلزله زده سی سخت در گفت وگو با خراسان از آخرین وضعیت کمک رسانی و مشکلات شان می گویند.
صبح‌شد: در این روز‌ها که همه ما به نوعی با زندگی سر و کله می‌زنیم و به دنبال فرار از بلای کرونا هستیم، مردمان یکی از شهر‌های کشورمان بار طاقت فرسای خرابی زلزله را هم به دوش می‌کشند. ساعات پایانی چهارشنبه ۲۹ بهمن بود که زلزله‌ای نسبتا شدید شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد و سی‌سخت مرکز شهرستان دنا را لرزاند و مردم را در شب‌های سرد زمستانی به خیابان‌ها کشاند.
زلزله چهارشنبه ۲۹ بهمن علاوه بر خسارت‌های زیادی که به ساختمان‌ها و ابنیه در این مناطق وارد کرد، موجب مصدوم شدن تعدادی از شهروندان شد و با وجود سرمای هوا و بارش باران، مردم را به خیابان‌ها کشاند.
البته به محض آرام شدن شرایط، اقداماتی جهت راه‌اندازی کمپ اسکان برای زلزله‌زدگان انجام شد، اما این کمپ‌ها با استقبال مردم روبه‌رو نشد، آن طور که گفته می‌شود خطر شیوع کرونا به دلیل ازدحام جمعیت در کمپ‌ها و ترس از سرقت وسایل خانه‌های تخریب شده از جمله دلایل تمایل نداشتن مردم برای حضور در کمپ‌هاست.
یک نیروی امدادی در سی سخت: در مدیریت بحران، مشکل وجود دارد
منصور مظفری، اهل سی‌سخت و دبیر آموزش و پرورش شهرستان سی‌سخت است و از اولین روز حادثه در کنار دیگر نیرو‌های امدادی و جهادی به‌صورت داوطلبانه مشغول خدمت‌رسانی است.
او می‌گوید: با توجه به کوهستانی بودن و هوای سرد منطقه مردم باید یک سرپناه موقتی داشته باشند تا بتوانند اسکان یابند. متاسفانه پس‌لرزه‌ها هم ادامه دارد و بر ترس و دلهره شهروندان و به‌خصوص بچه‌ها افزوده می‌شود. حتی عده‌ای از مردم که خانه‌هایشان سالم مانده، از ترس پس لرزه‌ها وارد خانه نمی‌شوند. هلال احمر چادر‌هایی را در بین مردم توزیع کرده، اما به دلیل بی‌نظمی و سوء مدیریت مسئولان امر، به خوبی میان مردم توزیع نشد. کمک‌ها هنوز هم ادامه دارد و ما هم در تلاشیم کمک‌ها بیشتر شود.
این شهروند سی‌سختی ادامه می‌دهد: مسئولان قول داده‌اند تا پایان امروز کمک‌ها را از نظر چادر تکمیل می‌کنند، ولی بعید می‌دانم، چون ناهماهنگی‌های زیادی بین مسئولان است. جمعیت که زیاد نیست، حدود ۱۲ هزار نفر بیشتر جمعیت وجود ندارد، ولی مشکل اصلی مدیریت بحران منطقه است.
وی می‌افزاید: «اگر کمک‌ها را به بچه‌های خود شهر واگذار و محله‌بندی می‌کردند، همان روز اول می‌توانستند اسکان دهند. این شهروند سی سختی درباره میزان کمک‌ها در زمینه مواد غذایی هم می‌گوید: «در زمینه تامین مواد غذایی چندین خیر از شهر‌های مختلف در شهرمان مستقر شدند و در آشپزخانه‌ها شروع به پخت غذا کردند و شبانه‌روزی کمک می‌کنند و دریغ نمی‌کنند. در این شرایط اقتصادی فعلی هم اگر کسی بخواهد سرپناهی بسازد، مشکل است. ما به همراه چند نفر دیگر خیریه‌ای داریم و افراد نیازمند را تحت پوشش قرار داده‌ایم. کمک‌های مردمی یک روز بعد زلزله شروع شد و خوشبختانه هنوز هم می‌رسد، بعضی‌ها هم شخصا وارد شهر شده و یکی با خاور پر از پتو آمده و خودش آن‌ها را توزیع می‌کند و گروه‌های مختلف جهادی هم از استان‌های مختلف دست به کار شده اند.
حتی یک کانکس هم به سی سخت نرسیده است!
این روز‌ها مردم شهر سی سخت چطور زندگی می‌کنند چه مشکلاتی دارند و آیا امدادرسانی‌ها به مقدار کافی بوده است؟ این‌ها سوالاتی است که این روز‌ها همه ما و مردم شهر‌های دیگر به ذهن مان می‌رسد. مردمی که این روز‌ها نگران هم وطنان شان هستند. برای بررسی بیشتر این موضوع به سراغ چند نفر از اهالی سی سخت رفتیم.
یکی از اهالی سی سخت که مایل به ذکر نامش نیست، می‌گوید: آن روز‌های اول کسی انتظار کمک رسانی فوری نداشت. آن روز از صبح باران بارید و زلزله هم خبر نمی‌کند. آن شب‌های اول امدادرسانی‌هایی شد، اما در روز‌های اول مشکلاتی هم درست شد. هجوم مردم از روستا‌ها و اطراف شهر به سی سخت کار امدادرسانی را بسیار سخت کرد. مردمی که اطراف سی سخت بودند مثلا شهرداری سوله‌ای در سی سخت داشت و هلال احمر در آن سوله، چادر برپا کرد، اما مردم به آن جا نرفتند. الان در اغلب خانه‌ها چادر توزیع شده است. حدود ۸۰۰ خانه هم به طور کلی تخریب شده است و مردم به کانکس نیاز دارند. هوا به شدت سرد است، ولی تاکنون حتی یک کانکس هم به سی سخت وارد نشده است. با هجوم مردم روستا‌های اطراف به داخل شهر، چندین خانواده چادر نگرفتند. روز بعد از زلزله، تعدادی چادر را به شهر آوردند، اما از روستا‌های اطراف که مردم آن چنان تحت تاثیر زلزله نبودند به شهر سی سخت آمدند و چادر گرفتند. در حالی که چندین خانواده زلزله زده هم بدون چادر ماندند. این شهروند اهل سی سخت می‌گوید: سپاه، نیرو‌های جهادی، هلال احمر و سازمان‌های دیگر در این روز‌ها بسیار عالی کار کرده اند. منطقه سی سخت حدود ۲۵۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا دارد و کوهستانی است. مشکل سی سخت، وسایل گرمایشی است. خدارا شکر آب و برق و گاز وصل است، اما وسایل گرمایشی کم است و مردم شب‌ها در سرما به سر می‌برند.
شهردار سی سخت: مناطق زلزله زده را به ۹ بخش تقسیم بندی کردیم
برای بررسی بیشتر این موضوع به سراغ شهردار سی سخت رفتیم. دکتر فرد در گفتگو با خراسان وضعیت منطقه را این طور شرح می‌دهد: «چون وضعیت منطقه بحرانی است، مسئولان دستگاه‌های شهری، تقسیم کار کرده‌اند که در این بین شهرداری در گام اول بیشتر در زمینه پاک‌سازی معابر و آواربرداری در حال فعالیت است. در گام دوم هم برای ارزیابی و برآورد میزان تخریب منازل شهروندان عزیز اقدام کردیم، این ارزیابی به‌صورت واحد به واحد و خانه به خانه در حال انجام است که پیش‌بینی ما این است تا پایان امروز به اتمام برسد. بعد از این هم به‌مرور درخصوص تشکیل پرونده زلزله‌زدگان و احراز هویت‌شان اقدام می‌کنیم. در حوزه امدادرسانی هم باید بگویم که مسئولیت مستقیم این کار با هلال احمر است و وعده و وعید‌هایی داده شده است که منتظرند. البته آن‌ها هم در حد منابع و بضاعت خودشان برای توزیع اقلام ضروری و موردنیاز زلزله‌زدگان اقدام کرده‌اند. البته منتظر کمک‌های ستاد‌های بحران استان‌های همجوار هم هستیم که این کمک‌ها هم به هلال احمر انجام شود. یکی دو تا محموله از استان‌های همجوار مانند چهار محال و بختیاری و استان فارس امشب می‌رسد. متاسفانه با توجه به این که اطلاع‌رسانی دقیقی از وضعیت تخریبی منطقه نشده بود، خیلی بازتاب خوبی در جامعه نداشت. مردم عزیز، چون خانه و زندگی‌شان را از دست داده‌اند در حالتی هیجانی به سر می‌برند، گاهی اوقات می‌بینیم که به کمک‌های اندک هم رضایت می‌دهند، ولی بیشتر به دنبال آن هستند که کسی جویای احوال آن‌ها شود. ولی چون حجم کار زیاد است و یک مرکز هلال احمر هست، اکیپ‌هایی در سطح شهر تشکیل شده است و به مناطق ۹گانه تقسیم‌بندی کردیم و مسئولیت‌هایی هم به آن‌ها واگذار شده است و از این به بعد هم در همین نواحی ۹ گانه کار توزیع انجام می‌شود.
