سه شنبه ۶ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۴۳
کد مطلب : ۹۱۱
plusresetminus
روایت «کلینت ایستوود» در فیلم «فرار از آلکاتراز»، چقدر با ماجرای واقعی گریختن «فرانک موریس» همخوانی دارد؟
آچمز شدن اف.بی.آی در مشهورترین پرونده «فرار از زندان»
صبح‌شد: «فرار از زندان» یک گونه محبوب در میان ژانر‌های مختلف سینمایی است. داستان‌هایی سراسر هیجان که بیننده را سر جایش میخکوب می‌کند.

یکی از مشهورترین فیلم‌های این ژانر که به‌تازگی از شبکه نمایش هم پخش شد، فیلم «فرار از آلکاتراز»، با نقش‌آفرینی تأثیرگذار «کلینت ایستوود» است؛ فیلمی با کارگردانی «دان سیگل» که در سال ۱۹۷۹ ساخته شد.

بسیاری از مخاطبان فیلم، به‌ویژه در ایران، ماجرای فرار ایستوود از آلکاتراز را، داستانی خیالی می‌پندارند؛ در حالی که فیلمنامه اثر، از روی یکی از مشهورترین پرونده‌های جنایی تاریخ آمریکا به رشته تحریر درآمده است؛ فرار از زندانی که در ژوئن سال ۱۹۶۲ (خرداد ۱۳۴۱) اتفاق افتاد و در تاریخ ایالات‌متحده، با نام «Alcatraz escape attempt» شهرت فراوانی پیدا کرد.

طی این فرار، سه زندانی به نام‌های «فرانک موریس»، «جان آنگلین» و «کلارنس آنگلین» توانستند از زندان آلکاتراز بگریزند. با وجود آن‌که مأموران دولتی نتوانستند سرنخی از فراری‌ها پیدا کنند و رسماً اعلام کردند که این سه تن، در آب‌های سرد خلیج سانفرانسیسکو، جایی که زندان آلکاتراز در آن قرار دارد، غرق شده‌اند، اما پرونده این فرار تا سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۸ خورشیدی) باز بود و بعدها، تا سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹ خورشیدی) شواهدی از زنده‌بودن فراری‌ها به دست می‌آمد که در ادامه مطلب، درباره آن‌ها اطلاعاتی را ارائه خواهیم کرد.

موریس؛ جنایتکاری با ضریب هوشی ۱۳۳

فرانک لی موریس که نقش او را در فیلم «فرار از آلکاتراز»، کلینت ایستوود بازی می‌کند، برخلاف گزارش این فیلم، یکی از جنایتکاران مشهور آمریکا بود؛ متولد سال ۱۹۲۶ (۱۳۰۵ خورشیدی) در واشنگتن. موریس در کودکی، توسط والدینش رها شده‌بود و از ۱۱ سالگی، عملاً در پرورشگاه روزگار گذراند.

گزارشی از بررسی وضعیت هوشی وی در دست است که او را در زمره دو درصد افراد فوق‌العاده باهوش جامعه آمریکا، با ضریب هوشی ۱۳۳ درصد معرفی کرده‌است. در سیاهه جرایم موریس، از ضرب و جرح تا حمل مواد مخدر و سرقت از بانک وجود داشت. او در زندان‌های دیگر، چند بار اقدام به فرار کرده‌بود و به همین دلیل، آخر سر روانه آلکاتراز شد. موریس که زندانی شماره «AZ۱۴۴۱» زندان آلکاتراز بود، باید دوران ۱۰ ساله حبس خود را در این ندامتگاه مخوف می‌گذراند؛ جایی که مسئولان مدعی بودند هیچ‌کس نتوانسته است از آن بگریزد. موریس هنگام فرار، کمتر از دو سال از محکومیت خود را در آلکاتراز گذرانده بود. جالب است که طبق روایت فیلم، او به دلیل حمله به مأموری که همسرش را به قتل رساند، سر از زندان آلکاتراز درآورده بود!

۳ همراه خبیث!

موریس را در ماجرای فرار از آلکاتراز، سه نفر همراهی می‌کردند که یکی از آن‌ها موفق به ترک زندان نشد. این روایت درستی است که «دان سیگل» در فیلم خود به آن اشاره می‌کند. برادران آنگلین، جان و کلارنس، دو نفری بودند که با موریس گریختند و «آلن وست» فردی بود که از فرار بازماند.

برادران آنگلین، اهل جورجیا و در خانواده‌ای بسیار فقیر به دنیا آمده‌بودند. همین مسئله زمینه را برای پیوستن آن‌ها به باند‌های خلاف فراهم کرده‌بود. با ورود دو برادر به دوران جوانی، سرقت از بانک به اصلی‌ترین فعالیت آن‌ها تبدیل شد. در یکی از همین سرقت‌ها بود که به دام پلیس افتادند. با این حال، فرار‌های مکرر آن‌ها، دادگاه را واداشت که حکم انتقال آن‌ها را به آلکاتراز صادر کند.

آلن کلیتون وِست هم، یک سارق خودرو بود که به دلیل فرار از زندان فلوریدا، در ۲۸ سالگی به آلکاتراز منتقل شد و جالب است بدانید که برخلاف گزارش فیلم، او زودتر از بقیه و سه سال قبل از موریس به این زندان رفت. وست بعد‌ها از زندان آزاد شد، اما دوباره به جرم سرقت، سر از زندان درآورد. در پرونده او بیش از ۲۰ مورد محکومیت مشاهده می‌شود. وست در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۸ خورشیدی)، به دلیل خونریزی در دستگاه گوارش، جان خود را در زندان از دست داد.

عبور از خلیج سانفرانسیسکو

موریس و برادران آنگلین، یکدیگر را از دوران زندان آتلانتا می‌شناختند. طرح فرار را موریس ریخت؛ گریز از مسیر فاضلاب باریک زیر شیر آب سلول! همان‌طور که در فیلم نمایش داده شده‌است، آن‌ها با استفاده از خمیر کاغذ، برای توری زیر روشویی سلولشان، یک بدل کاملاً طبیعی ساخته بودند. موریس از دوستانش خواسته بود تا هر کدام یک سَرِ انسان از خمیر کاغذی بسازند تا وقت فرار، در رختخواب گذاشته شود.

آن‌ها حتی موفق شده بودند یک دریل برقی را با استفاده از موتور پنکه بسازند و از آن برای سوراخ‌کردن دریچه آهنی سقف زندان استفاده کنند. هنگام کار روی نقشه فرار، موریس که مهارت خوبی در نواختن آکاردئون داشت، به نوازندگی می‌پرداخت و به این ترتیب، فضا برای کندن دیوار، فراهم می‌شد.

او خود، شب‌ها برای این کار وقت می‌گذاشت و سَرِ خمیری را در رختخوابش قرار می‌داد. آلن وست نتوانست مسیر ورودی به فاضلاب را درست بِکَنَد؛ به همین دلیل در نیمه راه، از فرار بازماند و دستگیر شد. موریس و برادران آنگلین، با قایق‌هایی که از جنس نایلون ساخته بودند، به آب زدند و دیگر اثری از آن‌ها مشاهده نشد.

درماندگی اف. بی. آی

با فرار موریس و دوستانش، اف. بی. آی به پرونده ورودکرد تا فراری‌ها را بیابد. اما آن‌ها نتوانستند ردی از جسد موریس و برادران آنگلین بیابند. جست‌وجوی بی‌حاصل، بعد از ۱۰ روز، به دروغ‌گویی مقامات پلیس فدرال انجامید؛ آن‌ها موریس و برادران آنجلین را غرق‌شده تصور کردند. پنج روز بعد از اعلام این خبر، قایق دست‌ساز فراری‌ها در سواحل خلیج سانفرانسیسکو پیدا شد و خبری از یک سرقت خودرو، همزمان با فرار آن‌ها از زندان، درست در همان جایی که قایق را یافته بودند، به دست اف. بی. آی رسید.

اما آن‌ها ترجیح دادند با چند ادعای دروغ، فعلا پرونده را مختومه نشان دهند؛ در حالی که این پرونده، دست‌کم تا سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۸ خورشیدی) مفتوح بود و پلیس فدرال به دنبال سرنخی از فراری‌ها می‌گشت؛ اما آن‌ها آن‌قدر دقیق عمل کرده‌بودند که اف. بی. آی، با درماندگی کامل، پرونده را بست!

با وجود این، خبرنگاران بیکار نماندند؛ اخبار مربوط به زنده‌بودن موریس و دوستانش، یکی بعد از دیگری منتشر می‌شد. تا سال ۲۰۱۰، دست‌کم ۳۴ خبر در این‌باره منتشر شد و مسئله را برای اف. بی. آی، حیثیتی کرد. آن‌ها حتی به برزیل مأمور فرستادند تا درباره سرنخ‌های موجود تحقیق کنند، اما چیزی نیافتند.

خانواده آنگلین‌ها مدعی بودند که در این مدت، برادران فراری چند بار با آن‌ها تماس گرفته‌اند. این اخبار، ضریب اطمینان از زنده‌بودن فراری‌ها را افزایش داد؛ اما دریغ از یک موفقیت کوچک برای پلیس فدرال! به هرحال، به نظر می‌رسد این سه فراری تا حالا مرده باشند؛ موریس در صورت زنده‌بودن، ۹۴ سال دارد و برادران آنگلین، از ۸۵ سالگی عبور کرده‌اند!

انتهای پیام/
https://sobhshod.ir/vdcebz8oijh8z.9bj.html
منبع : خراسان
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما