۵ راهکار برای اینکه در زمان قرنطینه کم نیاوریم!

صبح‌شد: زندگی در شرایط نیمه قرنطینه و محدودیت‌های پیش‌بینی شده در شرایط کنونی نیازمند تغییراتی موقت در زندگی روزمره است. پزشکان می‌گویند این اقدامات برای کاهش سرعت شیوع ویروس کرونا ضروری هستند، اما همزمان روانشناسان می‌گویند نباید تأثیر این محدودیت‌ها روی سلامت روان مردم را نادیده گرفت. ۵ راهکار زیر به شما کمک می‌کند تاب آوری بیشتری برای عبور از این دوره محدود‌کننده داشته باشید.

 ۱-ارتباط را قطع نکنید: زندگی در شرایط محدود‌کننده پیش رو به‌معنای قطع کردن ارتباطات نیست، بلکه به‌معنای محدود کردن ارتباطات فیزیکی و رفت‌وآمد‌های غیرضروری است. روانشناسان توصیه می‌کنند ارتباطات تلفنی، تصویری و ویدئو کال را به‌عنوان فرصتی درنظر بگیرید و با خانواده و دوستانتان در ارتباط باشید.

۲- برنامه منظم داشته باشید: بخش مهمی از محدودیت‌های تازه ما را خانه نشین می‌کند. مهم‌ترین مخاطره خانه‌نشینی مختل کردن برنامه روزانه است. سعی کنید در هر روز طبق روال همیشگی برنامه کاری‌تان را در ساعت مشخصی شروع کنید و در ساعت مشخصی به پایان ببرید. تغییر در برنامه کاری روزانه و محول کردن کار روز به شب و انتقال زمان استراحت به روز ممکن است در ابتدا انتخاب جذابی به‌نظر برسد، اما می‌تواند موجب بروز اختلالات اضطرابی موقت شود.

۳- آنلاین خرید کنید: امکانات مربوط به خرید آنلاین هر روز بیشتر می‌شود. از ۹‌ماه گذشته تاکنون امکانات خرید آنلاین برای انواع محصولات و کالا‌ها بیشتر شده است. اگر همچنان به‌طور سنتی خرید می‌کنید، راه و رسم خرید از اپلیکیشن‌ها و فروشگاه‌های آنلاین را بیاموزید و به دیگر اعضای خانواده نیز منتقل کنید.

۴- شرایط را موقتی بدانید: پیامد محسوس حضور طولانی مدت در خانه احساس خستگی و کم حوصلگی است، اما اگر به این فکر کنید که این شرایط تا این حد سختگیرانه موقتی است، پذیرش محدودیت‌ها آسان‌تر می‌شود. یک توصیه کاربردی این است که اجازه ندهید در اثر کار زیاد به مرحله فرسودگی شغلی یا همان Burnout برسید. برای ساعات کارتان محدودیت بگذارید و بخش دیگری از زمانی را که در خانه هستید به تماشای فیلم، خواندن کتاب و سایر کار‌هایی که دوست دارید، اختصاص دهید.

۵- به دیگران کمک کنید: کرونا و محدودیت هایش فرصت‌های بیشتری را برای با خانواده بودن فراهم کرده است، این فرصت‌ها ممکن است در شرایط کنونی پیامد‌های منفی هم داشته باشد و سطح تنش‌ها و اختلافات احتمالی داخل خانواده‌ها را بالا ببرد. نقطه مقابل و خنثی‌کننده این آسیب تلاش برای همدلی بیشتر، نادیده گرفتن نواقص و تقصیرات و توان مدارا و گفتگو درون خانواده است.

انتهای پیام/