انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ در ایران همچون معادله چند مجهولی بود که کمتر کسی تصور میکرد، پاسخ آن به خیابان بهشت و مردی برسد که حدود سه سال قبل با انتخاب بهعنوان شهردار تهران به بهشت رفته بود و حالا وارد پاستور میشد.
صبحشد: انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ در ایران همچون معادله چند مجهولی بود که کمتر کسی تصور میکرد، پاسخ آن به خیابان بهشت و مردی برسد که حدود سه سال قبل با انتخاب بهعنوان شهردار تهران به بهشت رفته بود و حالا وارد پاستور میشد.
کسی که در زمان ثبتنام در میانه کاندیداها کمترین شانس را داشت، ولی در نهایت پیروز شد و ادبیاتی جدید در عرصه سیاست ایران به وجود آورد که همچنان هم ادامه دارد.
آیا کسی باور میکرد در رقابت با نامهایی همچون آیتالله اکبرهاشمی رفسنجانی، مهدی کروبی، مصطفی معین، محمدباقر قالیباف و محسن مهرعلیزاده؛ محمود احمدینژاد بهعنوان نماینده طیفی از اصولگرایان (آبادگران) راهی دفتر ریاست جمهوری شود؟ انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود؛ که طی دو مرحله در تاریخ ۲۷ خرداد و ۳ تیر برگزار شد و در جریان آن محمود احمدینژاد بهعنوان ششمین رئیسجمهوری ایران انتخاب شد. رقابت در این دوره بین ۸ کاندیدا برگزار شد؛ شورای نگهبان از بین ۱۰۱۴ نفری که برای انتخابات ریاست جمهوری ایران ثبتنام کرده بودند در ابتدا صلاحیت ۶ نفر را تأیید کرد، ولی پس از اعتراض دو نفر از کاندیداها و با حکم حکومتی صلاحیت مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده نیز تأیید شد؛ اگرچه که محسن رضایی قبل از برگزاری انتخابات اعلام انصراف کرد.
این انتخابات بهدلیل شکسته شدن رأی بین کاندیداها به مرحله دوم کشیده شد. در مرحله اول هاشمی رفسنجانی با ۱۶/۶ میلیون رأی معادل (۲۱ درصد) نفر اول و احمدی نژاد با ۷۱/۵ میلیون رأی (۵/۱۹درصد) نفر دوم شدند و پس از آنها مهدی کروبی، مصطفی معین، محمد باقرقالیباف، علی لاریجانی و محسن مهرعلیزاده به ترتیب در رتبه بعدی انتخاب شدند.
اگرچه در مرحله اول آیتالله هاشمی رفسنجانی برنده بود، ولی در نهایت در مرحله دوم محمود احمدینژاد موفق شد با ۱۷ میلیون و ۲۴۸ هزار و ۷۸۲ رأی (۶۱/۶ درصد) اکثریت آرا را به خود اختصاص دهد و بهعنوان نهمین رئیسجمهوری کشور برگزیده شود. در دور دوم آیتالله هاشمی رفسنجانی کمی بیش از ده میلیون رأی کسب کرد. رهبر معظم انقلاب بعد از اعلام نتایج در پیامی حضور مردم را پیروزی درخشان اعلام کردند.
در بخشی از پیام رهبر معظم انقلاب آمده است: «دوران انتخابات دوران شور و التهاب است با پایان گرفتن انتخابات باید هیجان و التهاب، جای خود را به متانت و رفاقت و همکاری بدهد. همه، چه طرفداران نامزد منتخب و چه طرفداران دیگر نامزدهای محترم باید از خود ظرفیت و حلم و دانایی بروز دهند. هیچ احساسی، چه شادمانی و چه ناشادمانی، نباید کسی را به رفتاری برخلاف شأن یک انسان متعهد و خردمند وادار سازد. وحدت ملی و رفق و مدارا، تضمین کننده امنیت کشور و خنثیکننده هر توطئه است. اکنون پساز هفتهها گفتن و شنودن، نوبت کار و اقدام است.
رئیسجمهوری منتخب تا پذیرش رسمی مسئولیت، دارای فرصت ارزشمندی است، شایسته است این فرصت، بدون فوت وقت، مصروف اقدامهایی شود که شروع مسئولیت خطیر ریاست جمهوری بدان نیازمند است. همه مسئولان کشور و نخبگان بخشهای گوناگون، یاری ایشان را تعهّدی انسانی و اسلامی بشمارند.»
تنفیذ حکم ریاست جمهوری و بیانات مقام معظم رهبری
حکم ریاست جمهوری دکتر محمود احمدینژاد، روز چهارشنبه دوازدهم مردادماه ۱۳۸۴ در حسینیه امام خمینی (ره) از سوی مقام معظم رهبری تنفیذ شد.
در این مراسم، رهبر معظم انقلاب در سخنانی، تنفیذ رأی ملت به رئیس جمهوری منتخب را روزی مبارک و تجلی رحمت الهی خواندند و با تشکر صمیمانه از مردم به دلیل هوشیاری، درک به موقع نیاز کشور و نظام و حضور قدرتمندانه در انتخابات افزودند: نعمت بزرگ حضور مردم، هدیه انقلاب و تجلی مردمسالاری حقیقی و متکی به ایمان است.
حضرت آیتالله خامنهای با اشاره به برگزاری پرشور، سالم و افتخارآمیز انتخابات نهم، تلاش دشمنان را برای ناامید کردن مردم و بی رونق ساختن انتخابات یادآور شدند و افزودند: ملت مؤمن، شجاع، هوشمند و مستقل ایران با حضور تحسین برانگیز در پای صندوقهای رأی، همه تلاشهای دشمنان از جمله حرکت گستاخانه و ابلهانه رئیس جمهوری امریکا در دعوت مردم ایران به شرکت نکردن در انتخابات را، نقش بر آب کرد به گونهای که انسان در مقابل این همه هوشیاری، حقاً و انصافاً احساس تواضع و خضوع میکند...
حضرت آیتالله خامنهای در ادامه سخنان خود، افزودند: ملت ایران نیز دموکراسی امریکایی را که متکی بر پول سرمایهداران صهیونیست است قبول ندارد و همان گونه که در انتخابات نهم نشان داد براساس احساس مسئولیت و تکلیف دینی و ملی وارد عرصه انتخابات میشود و این معنای حقیقی مردمسالاری است و رئیس جمهوری که با چنین آرایی انتخاب میشود، وامدار هیچ کس جز خدا و مردم نیست...