بحثها در خصوص اموال و داراییهای حجتالاسلام و المسلمین «علیرضا پناهیان» روحانی و واعظ شناخته شده صداوسیما، چند روزی است که داغ شده و حساسیت افکار عمومی را در خصوص چگونگی شکلگیری این داراییها برانگیخته است.
صبحشد: بحثها در خصوص اموال و داراییهای حجتالاسلام و المسلمین «علیرضا پناهیان» روحانی و واعظ شناخته شده صداوسیما، چند روزی است که داغ شده و حساسیت افکار عمومی را در خصوص چگونگی شکلگیری این داراییها برانگیخته است.
حجتالاسلام والمسلمین «علیرضا پناهیان» سخنران مذهبی و چهرهای که بیشتر با صدا و سیما شناخته میشود، چندی است که خبرساز شده است.
ماجرا از یک آپارتمان شروع شد!
در روزهای گذشته سندی در رسانهها منتشر شد که نشان از شراکت حجت الاسلام پناهیان با مالک تکماکارون در یک ساختمان چندمیلیاردی داشت؛ سندی که او برای شفافسازی در خصوص آن گفته است فقط یک طبقه از این ساختمان به او تعلق دارد. پناهیان همچنین مدعی شده که هرچه دارد از هبه و بخشش دوستانش است و زندگیاش از راه هدایای دوستان میگذرد.
بعد از این پاسخِ پناهیان اما سوالهای زیادی در اذهان عمومی ایجاد شده است. حالا شبکههای اجتماعی پر شده است از این سوال کاربران که چرا آنان چنین دوست و آشناهایی ندارند و چرا مردم عادی کسانی را ندارند که برایشان خانه چندمیلیاردی هبه کنند؟
این سوالها نشان میدهد که افکار عمومی از پاسخ پناهیان قانع نشده و حتی حساستر هم شده است؛ تا جایی است که اتهامات مالی جدیدتر نیز علیه این روحانی در رسانهها مطرح شده است؛ اتهامی مبنی بر خرید ۴۲۳ متر زمین در منطقه سعادت آباد تهران به قیمت متری ۲۳ هزار تومان در سال ۱۳۹۱!
آیا ادعاها علیه پناهیان با هدف تخریب است؟
در همین حال برخی نیز بر این باورند که موضوعات مربوط به پناهیان رنگوبوی سیاسی دارد و برای تخریب چهره این روحانی مطرح شده است.
در همین راستا، «حسام الدین آشنا» مشاور رسانهای رییس جمهوری، در توئیتی با هشتگ «تخریب نکنیم» نوشته است: «شیوه تأمین زندگی واعظ و منبری و مداح با کارمند و کارگر و کاسب متفاوت است. بانیان مجالس مذهبی، گاه بخشی از هزینههای رفت و آمد، درمان یا حتی زندگی و مسکن وعاظ را تأمین میکنند. این امر عیب نیست؛ جدید، عجیب یا اختصاصی هم نیست.»
بسیاری پناهیان را سخنرانی جنجالی میدانند که گاه اظهاراتش واکنشبرانگیز میشود و برخی نیز بر این باورند که حملات صورت گرفته به پناهیان در روزهای اخیر نیز در قالب همین واکنشها قرار میگیرد. پناهیان بتازگی در یکی از وعظهایش انتقادهای تندی نسبت به وضعیت عدالت در جامعه مطرح کرده است؛ انتقادهایی که برخی چون خبرگزاری «تسنیم» دلیل هجمههای صورت گرفته به او را ناشی از همین انتقادها میدانند.
تسنیم در این باره مینویسد: «پس از صحبتهای آقای پناهیان، علیرغم وجود بسیاری از نقدهای دلسوزانه و مؤدبانه، اعتراضاتی نیز به او صورت گرفت که ناجوانمردانه و مصداق نقض عدالت در ادعای پوشیدن ردای عدالتخواهی بود. ادبیات بعضی نقدها بهلحاظ فرمی در حد تکفیر آقای پناهیان و توهین به او پیش رفت و بهلحاظ محتوا نیز ادعایی درباره زیست شخصی او مطرح شد که با واقعیت او فاصله داشت.»
خبرگزاری اصولگرای «تسنیم» در تحلیل خود تلویحا دولت را در اینباره مقصر جلوه داد و با اشاره به اینکه هدف پناهیان از سخنان تندوتیزش درباره عدم اجرای عدالت، طعنه به آنچه بیعدالتی در دولت میداند بوده، مدعی شد که غوغاهای به راه افتاده علیه پناهیان به دولت مربوط میشود و نوشت: «با عنایت به گفتمان و همچنین عملکرد بسیار منفی دولت آقای روحانی و تشدید فاجعهبار نابرابری در کشور (رسیدن به بدترین وضعیت پس از انقلاب)، نیاز به عدالتخواهی واقعی، عالمانه و بدون ملاحظه بیش از هر زمان دیگری احساس میشود؛ امّا عدالتخواهی، غیر از دشمنانی که رسماً با آن مخالفت میکنند و عدالت اجتماعی را مفهومی پوچ و یاوه میپندارند، راهزنیهایی هم دارد که مهمترین آنها رادیکالیسم و عدالتخواهی ابزاری است. دستهای که عدالتخواهی را صرفاً به یک فرم و ادعا تبدیل و از محتوا تهی، و غالباً از آن بهعنوان ابزاری برای تقویت محفل خود و منکوب سیاسی دیگران استفاده میکند، در این ماجرا نیز سفت و سخت پای کار آمد تا احتمالاً این فرصت مهم برای تسویه حساب سیاسی با آقای پناهیان را از دست ندهد.»