"در برخی نقاط مانند محله سنگ سیاه یا محله لب‌آب جا دارد انسان از شدت محرومیت گریه کند. مردم توقع دارند که در این مکان‌ها عدالت نمود پیدا کند." اینها سخنان آیت الله دژکام امام جمعه شیراز در مورخ ۱۶ شهریورماه است که در جمع مدیران شهرداری شیراز بیان شده و گوشه ای از واقعیت ناپیدای این شهر است.

صبح‌شد: خبرگزاری فارس نوشت: "در برخی نقاط مانند محله سنگ سیاه یا محله لب‌آب جا دارد انسان از شدت محرومیت گریه کند. مردم توقع دارند که در این مکان‌ها عدالت نمود پیدا کند." اینها سخنان آیت الله دژکام امام جمعه شیراز در مورخ ۱۶ شهریورماه است که در جمع مدیران شهرداری شیراز بیان شده و گوشه ای از واقعیت ناپیدای این شهر است.

واقعیت آن است که شورا و شهرداری شیراز در حالی آخرین سال فعالیت خود را سپری می کنند که مفاهیمی چون عدالت اجتماعی، توزیع عادلانه ثروت و محرومیت زدایی ازجمله واژگان مهم و مغفول در دوران حاکمیت شورای پنجم بر شهرداری شیراز است.

در چنین شرایطی و در حالی که همگان انتظار دارند شهرداری شیراز و شورای شهر در واپسین روزهای فعالیت خود، اثری ماندگار در حوزه تامین عدالت اجتماعی از خود بر جای بگذارد، معاون سازمان سیما و منظر شهرداری شیراز در مورخ ۲۰ شهریورماه در گفتگو با خبرگزاری ایرنا از احداث با موزه مشاهیر موسیقی و نصب مجسمه آهنگسازان و موسیقی دانان برجسته در آن خبر می‌دهد و می‌گوید: «قرار بر این شد ابتدا فراخوان منتشر شود و بعد با صدور یک اطلاعیه، فهرستی از هنرمندان شیرازی و نیز بانوان آهنگسازی که در حوزه‌های محتوایی و زیربنایی موسیقی فعال بوده‌اند ارائه شود، در حال حاضر این فهرست در دست تهیه است و به زودی انتشار می‌یابد.»

جناب آقای شهردار! در شرایطی که محرومیت و فقر و حتی کوچه های آسفالت نشده در محلاتی چون سنگ سیاه، لب آب، آستانه، کوشک میدان، سلطان آباد، ترکون، شرقون، حجت آباد و ... عدالت را فریاد می زند و در حوزه آسیب‌های اجتماعی به‌ویژه در حوزه زنان اقدام و سرمایه‌گذاری چندانی در طی چهار سال گذشته صورت نگرفته، ساخت مجسمه زنان آهنگساز در شیراز چه دردی از دردهای فراوان این شهر را درمان می کند؟

آیا شهردار محترم با خود تصور کرده‌اند با هدر دادن بیت‌المال در چنین طرح‌هایی، فرهنگ مغفول مانده در سومین حرم اهل بیت(ع) به تعالی می‌رسد و آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی مرتفع خواهد شد؟

در شرایط اقتصادی و معیشتی امروز کشور که منابع مالی و نقدینگی با محدودیت‌های فراوان مواجه است، آیا صحیح است که بودجه شهرداری شیراز به جای تلاش برای محرومیت‌زدایی و کمک به توزیع عادلانه ثروت و امکانات، برای ساخت مجسمه موسیقی‌دانان و آهنگسازان هزینه شود؟

انتهای پیام/