تا جایی که در کتب دینی خوانده بودیم، معجزه ابراهیم سردشدن آتش بود و زنده‌کردن مردگان معجزه عیسی؛ اما انگار دوران، دوران دیگری است.
صبح‌شد: تا جایی که در کتب دینی خوانده بودیم، معجزه ابراهیم سردشدن آتش بود و زنده‌کردن مردگان معجزه عیسی؛ اما انگار دوران، دوران دیگری است.
به‌جرئت می‌توان گفت جواد کریمی‌قدوسی تقریبا تمام شهرتش را مدیون دشمنی علنی‌اش با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولت حسن روحانی است و طبیعتا، به همان نسبت که نام محمدجواد ظریف بیش از هر چیز با پروژه بزرگ دولت روحانی یعنی توافق هسته‌ای گره خورده است، دشمنی با مذاکرات و توافق هسته‌ای نیز برجسته‌ترین نقش‌آفرینی این نماینده اصولگرای مشهد در صحنه سیاسی کشور در هشت سال گذشته بوده است؛ یعنی به مدتی بیش از عمر برجام. او که در طول سال‌های گذشته حملات و روایات منفی مختلفی علیه برجام ارائه داده است، کمتر از یک سال پیش، خبر درگذشت برجام را منتشر کرد و از دفن آن هم خبر داد. او البته دفن برجام را حاصل «قانون انقلابی» مصوب «مجلس انقلابی» خواند که خود نیز نماینده و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی آن است تا مشخص شود او خود را از متولیان دفن مرحوم توافق هسته‌ای می‌داند. حالا، اما ظاهرا مرده زنده شده، از گور برخاسته، پس از غسل تعمیدی تازه به صحنه سیاست کشور برگشته است و این‌بار حمایت دشمن سابق خود را پشت‌سر خود می‌بیند. گویا بازگشت از مرگ برای ایمان‌آوردن کریمی‌قدوسی کافی بود.
نماینده مشهد آخر هفته گذشته در پاسخ به سؤالی درباره برجام گفت: «اکنون متن مذاکره متن برجام است، همانی که در برجام آمده نه یک پاراگراف کمتر و یا بیشتر؛ این متن مذاکره است. اما آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در چند دوره مذاکره که از فروردین تاکنون این‌ها رفتند و آمدند، ماورای متن برجام از ایران مطالبه موضوعاتی کردند که خط قرمز‌های جمهوری اسلامی آنجاست». وی افزود: «اینکه پیغام بدهند یا اینکه بخواهند در مسائل منطقه وارد مذاکره بشویم، اصلا چنین خبری نیست، فقط متن برجام». وی در پاسخ به این سؤال که «در‌واقع اکنون راه‌حل مسئله را بازگشت به برجام می‌دانید؟» تصریح کرد: «این سیاست رهبری است، نه سیاست بنده و آقای رئیسی و وزیر خارجه؛ این سیاست‌های رهبر معظم انقلاب است و عینا باید همان بشود، لذا قرارداد جدید نمی‌خواهد».
او حتی برخلاف مواضع پیشین اصولگرایان دیگر لغو تحریم‌ها را هم فراتر از برجام مطالبه نمی‌کند. کریمی‌قدوسی در رابطه با این مسئله که رئیس‌جمهور سابق در آخرین روز‌ها گفته بود «مجلس لغو همه تحریم‌ها را می‌خواهد، در‌حالی‌که ما اصلا در همه موضوعات اجازه مذاکره نداریم»، گفت: «هرچه که در برجام باید لغو می‌شده، باید لغو شود، بله یک تحریم‌های اولیه‌ای بوده که در برجام نیامده موارد هم مشخص است؛ ما هم در کمیسیون گزارشات را بررسی کردیم، اما همان که در برجام آمده و آقا قبول کردند و امضا شده، همان باید کامل اجرا شود».
اگر تازه خواننده اتفاقات صحنه دیپلماسی ایران شده باشید، احتمالا باور نمی‌کنید که گوینده این جملات همین دی‌ماه گذشته درباره همین توافق گفته باشد: «چند‌روز قبل هم خطاب به اروپایی‌ها اعلام کردید، ایران برجام را زنده نگه داشته است، اما برجام مُرد و بوی گند آن مردم را آزرده کرده و این مجلس انقلابی با قانون انقلابی خود آن را دفن کرد». او شهریور ۹۷ هم تأکید کرده بود «برجام شکست خورده است» و نیز مدعی شده بود منافع مردم ایران در آن تأمین نمی‌شود. پیش از این‌ها هم کریمی‌قدوسی از نقل مکرر خبر‌هایی که تکذیب می‌شدند و حتی انتشار محتوای جلسات غیرعلنی درباره مذاکرات هسته‌ای نیز در دشمنی با برجام ابایی نداشت. او در تابستان ۹۵ به این ادعا که «روز ملی آتش‌زدن برجام دور نیست» اکتفا نکرد و خواستار این شد که ۱۳ آبان همان سال برای این کار تعیین شود. تلاش او برای آتش‌زدن برجام البته در سال ۹۵ به نتیجه نرسید، اما لااقل تا سال ۹۹ ادامه پیدا کرد.
او نماینده و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی همین مجلسی است که پاییز و زمستان ۹۹، زمانی که رئیس‌جمهور مخالف برجام آمریکا یعنی دونالد ترامپ در انتخابات شکست خورد و به نظر می‌رسد جو بایدن، رئیس‌جمهور جدید به دنبال بازگشت به توافق هسته‌ای باشد، مصوبه‌ای ضدبرجامی را پیش برد. مصوبه‌ای که همان زمان تا آستانه فروپاشی توافق پیش از این بایدن فرصت تصمیم‌گیری پیدا کند رفت و البته اگرچه با توافق دقیقه نودی ایران و آژانس، در این مهم ناکام ماند، اما به تعبیر مکرر رئیس‌جمهور و وزیر خارجه پیشین، تا آخرین روز هم مانعی بر سر به نتیجه رسیدن مذاکرات بود. این مانع البته همچنان پابرجاست، اما باید دید اگر دولت جدید بخواهد به دنبال احیای توافق برود، مجلس انقلابی با پیشگامی نمایندگانی همچون کریمی‌قدوسی، همچنان بر مخالفت‌ها و ان‌قلت‌های خود پافشاری خواهد کرد یا حالا که اداره امور به دست سیدابراهیم رئیسی افتاده است، دیگر توافقی که خیانت بود و پیگیری آن موجب دلواپسی، به خدمت تبدیل می‌شود و تلاش برای احیای آن، اجرای سیاست‌های لاتغیر نظام.
