حالا نام عادل فردوسیپور با «محرومیت» گره خورده است. پیش از اینکه او را از اجرای برنامه برند و پرطرفدار نود محروم کرده بودند حتی از انجام گزارش مسابقات فوتبال و حالا برنامه جدیدش هم بهنام «نود و نو» در شبکه نمایش خانگی هم از سوی «ساترا» مجوز نگرفته و در واقع از حضور و فعالیت در فضای مجازی هم محروم شده است.
صبحشد: حالا نام عادل فردوسیپور با «محرومیت» گره خورده است. پیش از اینکه او را از اجرای برنامه برند و پرطرفدار نود محروم کرده بودند حتی از انجام گزارش مسابقات فوتبال و حالا برنامه جدیدش هم بهنام «نود و نو» در شبکه نمایش خانگی هم از سوی «ساترا» مجوز نگرفته و در واقع از حضور و فعالیت در فضای مجازی هم محروم شده است.
این یعنی یک سرمایه سوزی ملی تمام عیار! ضمن اینکه هویت حرفهای یک فعال موفق رسانهای را از او سلب میکند؛ هنوز دلیل روشن حذف عادل فردوسیپور از برنامه نود که پربینندهترین برنامه تلویزیونی بود و بیش از 17 سال در اوج به شکل مستمر ادامه داده مشخص نیست و حق مخاطبان میلیونی این برنامه در پاسخ به چرایی این تصمیم نادیده گرفته شده که او را از برنامهسازی در فضای مجازی هم محروم میکنند.
این نشان میدهد که ریشه و مبنای این تصمیمات بیش از آنکه منطقی و حقوقی باشد، شخصی و احساسی است،گرچه میتوان دلایل آن را با توجه به برآیند اتفاقاتی که رخ داده حدس زد. قطعاً برنامه «نود و نو» میتوانست برنامه پرمخاطب و موفقی باشد و این یک خطر و تهدید برای رسانه ملی و برنامه جایگزین نود در شبکه سه بود. آنها که این تصمیم را گرفتند در واقع به حذف پیشاپیش رقیبی جدی و قدر دست زدهاند تا در یک بازی ناجوانمردانه، پیروز میدان باشند.
این در حالی است که فردوسیپور و برنامهاش بیش از اینکه یک رقیب داخلی باشند، برندی توانمند در رقابت با شبکههای ماهوارهای بودند؛ برنامهای که میتوانست به پیروزی مقتدرانه یک برنامه داخلی بر شبکههای خارجی منجر شود و یک افتخار و اعتبار رسانهای را رقم بزند. ضمن اینکه با توجه به سوابقی که از عملکرد فردوسیپور سراغ داریم یک برنامه با کیفیت ورزشی و فوتبالی در فضای مجازی تولید میشد که میتوانست بهعنوان الگوی موفق برنامهسازی آنلاین و مجازی به جریانسازی مثبت در این زمینه کمک کند. البته آنها که به او مجوز ندادند از همین مسأله میترسیدند.
هم از اینکه او توانایی و هوشمندی بالایی در برنامهسازی دارد و یک رقیب غیر قابل رقابت است وهم در این رسانه نوین با محدودیتها و خط قرمزهای رسمی مرسوم در تلویزیون مواجه نیست و میتواند حرفهایی بزند که به مذاق خیلیها خوش نیاید و هم مهم تر از همه اینها او واجد یک ویژگی مهم است که راز اصلی موفقیت او و برنامههایش خواهد بود و آن محبوبیت زیاد است.
همین محبوبیت که میتواند یک نعمت بزرگ برای هر انسان باشد برای فردوسیپور به نقمت و بلای جانش بدل شده که برخی تحمل دیدن آن را ندارند؛ محبوبیتی که به رهزن او بدل شده و بهانههای بنی اسرائیلی به دست برخی داده تا او را حذف کنند. فرض کنیم که او در تلویزیون خطایی غیرقابل گذشت کرده و از ادامه همکاری محروم شده اما برای حضور در پلتفرمهای اینترنتی کدام جرمی بهانه محرومیت اوست؟! آیا او دراین مدت جرمی مرتکب شده که لایق مجوز نباشد؟ آیا از او توانمندتر و حرفهایتر و امتحان پس دادهتر در اجرای برنامه فوتبالی وجود دارد؟
گرچه مجوز تهیه کنندگی او برای ساخت سری جدی برنامه «فوتبال 120» تأیید شد اما این اتفاق بر اصل قصه خدشهای وارد نمیکند و همچنان جای این سؤال باقی ست که چرا به برنامه او در فضای اینترنتی مجوز داده نشد! واقعیت این است که حذف ناعادلانه عادل حتی در فضای مجازی بیش از هر چیز توهین و بیتوجهی به علاقهمندان میلیونی او و فوتبال است که خواهان گزارشهای فوتبالی از مجری محبوب خود هستند. واقعیت این است که عادل فردوسیپور بیش از هر چیز چوب محبوبیت خود را میخورد!
*رضا صائمی منتقد
انتهای پیام/