سه شنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۱:۱۶
کد مطلب : ۷۱۶۷
plusresetminus
«علف‌زار» با روایت سوژه‌ای حساس و ملتهب، به پرونده‌های قضایی واقعی می‌پردازد و پژمان جمشیدی و ستاره پسیانی در آن بازی خوبی دارند
نقد فیلم «علف‌زار»
از پرسروصداترین فیلم‌های چهلمین جشنواره فجر، اولین ساخته کاظم دانشی «علف‌زار» بود. این فیلم به تهیه‌کنندگی بهرام رادان، در 13 رشته نامزد دریافت جایزه شد و با کسب سیمرغ بهترین فیلم نامه، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین صداگذاری و بهترین تدوین، دست پُر از جشنواره بیرون آمد. «علف‌زار» فعلا پس از 13 روز اکران، حدود سه میلیارد فروش داشته که شروع خوبی برای آن محسوب می‌شود.

شروع خوب و پیشرفت خوش‌ریتم قصه

داستان «علف‌زار» با محوریت یک بازپرس روایت می‌شود که بر سر دو راهی انتخاب منفعت و مصلحت خود یا حقیقت و عدالت قرار می‌گیرد و موضوع اصلی فیلم درباره تعرض است. یکی از برگ‌های برنده «علف‌زار»، روایت قصه‌ها بر اساس پرونده‌های واقعی است. کاظم دانشی چند پرونده قضایی را تلفیق کرده و فیلم نامه «علف‌زار» را نوشته. او به واسطه سندیت داشتن قصه‌ها، نیمی از راه برای همراه کردن مخاطب با قصه خود را رفته است.

فیلم با اتفاقی تلخ و تکان‌دهنده شروع بسیار خوب و درگیرکننده‌ای دارد و پس از زمینه‌چینی برای آغاز قصه اصلی، داستان آغاز می‌شود. «علف‌زار» با این شروع خوب از همان ابتدا تماشاگر را میخکوب می‌کند و سپس با آغاز قصه اصلی، همچنان مخاطب را وادار به تعقیب فیلم می‌کند. ریتم خوب و مناسب داستان نیز باعث می‌شود ارتباط تماشاگر با فیلم قطع نشود و کنجکاو قصه را دنبال کند. موازی با قصه اصلی فیلم، خرده‌داستان‌هایی نیز روایت می‌شود که سهم مهمی در از ریتم نیفتادن فیلم و نگه داشتن تماشاگر پای تماشای آن دارد.

بازی همراهی‌برانگیز بازیگران

یکی دیگر از امتیازهای «علف‌زار» بازی بازیگران فیلم است. پیش از رونمایی از فیلم در جشنواره فجر و نمایش عمومی آن، بیشترین کنجکاوی‌ها درباره عملکرد بازیگران معطوف به کار پژمان جمشیدی بود. او یکی از معدود نقش‌های پرچالش کارنامه خود را در این فیلم تجربه کرده است.

جمشیدی در نقش «امیرحسین بشارت» بازپرس پرونده با بازی کنترل شده و خوب خود، مخاطب را با این شخصیت همراه می‌کند. او با نمایش جدیت و قاطعیتی که به عنوان یک بازپرس در برخورد با متهمان احتیاج دارد، در کنار احساساتی که در مواقع خاص ناخودآگاه بروز می‌کند، همسو با شخصیت‌پردازی این کاراکتر پیش می‌رود و همدلی تماشاگر با «امیرحسین» را برمی‌انگیزد.

علاوه بر او، صدف اسپهبدی در اولین فیلم اش با ایفای نقش زنی معتاد، تجربه سخت و پیچیده‌ای را از سر گذرانده است. او برای بازی در این نقش، کاهش وزن 28 کیلویی داشته که این کاهش وزن کاملا در ظاهر او مشهود است و کاراکترش را به عنوان یک معتاد باورپذیر کرده.

اسپهبدی با ضعفی که در حرکات، راه رفتن و صحبت کردن خود حفظ کرده، تلاش خوبی برای قابل باور کردن کاراکترش داشته و مزد این تلاش هم سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن است.

ستاره پسیانی نیز در نقش زنی فریبکار موفق شده بازی خوبی از خود به نمایش بگذارد و به‌هم‌ریختگی درونی و اضطراب خود را به مخاطب انتقال دهد. دیگر بازیگران فیلم شامل سارا بهرامی، مهدی زمین‌پرداز و مائده طهماسبی نیز عملکرد خوبی دارند.
https://sobhshod.ir/vdcc.eqma2bqsmla82.html
نظرات منتشر شده : ۲  | 
در صف انتظار : ۰
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

مهدی
کوتاه و مفید. یک متن با کیفیت دیگر هم از رسانه شما خوانده ام. کیفیتش غافلگیرم کرد چون مدت ها بود در رسانه های فارسی مطلب دندان گیری ندیده بودم. دمتان گرم.
ایمان
علفزار با بازی هایی عالی به درستی قوه قضاییه را به تصویر کشیده و بازی عالی خانم اسپهبدی شکوهی بر این علفزار است.عالی ترین فیلم ۱۴۰۱ تا اینجا البته