صبح‌شد: دکتر علیرضا ناجی، رییس مرکز ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در واکنش به صدور مجوز مصرف اضطراری داوطلبانه واکسن کووپارس رازی و فخرا در یادداشتی اینستاگرامی نوشت: در حالیکه دسترسی خوبی به واکسن‌های مجوزدار خارجی داریم، واکسن‌های ایرانی یکی پس از دیگری بدون طی کردن مراحل فاز سوم کارآزمایی بالینی مجوز می‌گیرند شنیده ام دپوی بیش از یکصد میلیون دوز واکسن در ایران از واکسن‌های خارجی شده است.سوال این است: این همه عجله برای چیست؟
در خبر‌ها آمده مجوز با قبول مسئولیت شرکت سازنده در عوارض صادر شده است! اصلا این چه معنایی دارد؟
وقتی چندین ماه پیش از تعدد واکسن‌های در دست توسعه در ایران اظهار تعجب کردم و گفتم مگر در ایران چه خبر است که این همه واکسن آن هم با پلت فرم‌های مشابه در حال ساخت هستیم، از من ایراد گرفته شد که چرا این حرف را میزنید و ملقب به عامل ... و خودفروش و غیر شدم ...
واقعا تاسف بار است که ما در کشورمان با این قیاس اقتصادی با صرف این همه هزینه اقدام به تولید و توسعه این تعداد واکسن کووید میکنیم که حتی در پایان بردن مراحل کارآزمایی بالینی اش ناتوانیم و بعد هی غر میزنیم که دولت به ما قول خرید آن را کرده و اینقدر هزینه کرده ایم پس حالا باید به ما مجوز دهید!
خوب بود دو واکسن همانند کاری که پاستور انجام داد با مشارکت شرکت‌های معظم واکسن سازی توسعه و تولید میکردیم، هم از تهدید کووید فرصت ساخته بودیم و هم تکنولوژی وارد کشور شده بود.
حال از منظر دیگر ...
وقتی شرایط به طوریست که با صرف صد‌ها و هزاران میلیون هزینه، در چاپ مقاله واکسن عاجزیم، چه طور از دانشجوی دکتری و فوق لیسانس بینوایمان انتظار داشته باشم با این بودجه‌های ناچیز حداقل دو مقاله در مجلات سطح بالای دنیا چاپ کنند؟
آیا این عدم درک شرایط و دوختن کت به قامت بعضی‌ها نیست که اصلا در جو و اتمسفر ایران نیستند و فقط به سیستم ناتوان و نحیف آموزشی و پژوهشی کشور فشار می‌آورند؟ که دیده ایم موجب چه آبروریزی‌هایی شد و میشود و خواهد شد ...
