روز چهارشنبه خانواده بایدن به کاخ سفید می‌روند و بقایای ریاست‌جمهوری ترامپ از صحنه حذف می‌شود.
صبح‌شد: روز چهارشنبه خانواده بایدن به کاخ سفید می‌روند و بقایای ریاست‌جمهوری ترامپ از صحنه حذف می‌شود. تا آن دیگر موقع میز‌ها خالی شده است، اتاق‌ها را تمیز کرده‌اند و دستیاران رئیس‌جمهور نیز جای خود را به گروه جدیدی از منصوبان سیاسی خواهند داد. همه این اتفاق‌ها بخشی از تغییرات بزرگی است که یک رئیس‌جمهور جدید در قلب دولت ایجاد می‌کند.
عصر یکی از روز‌های هفته پیش، استیون میلر، مشاور سیاسی و یکی از شخصیت‌های اصلی در کاخ سفید ترامپ، داشت در بال غربی استراحت می‌کرد.
میلر که از اوایل حضور ترامپ در قدرت روی سخنرانی‌ها و سیاست‌های او کار کرده است از معدود اعضای تیم ابتدایی رئیس‌جمهور محسوب می‌شود که تا آخر با او مانده‌اند.
به دیوار تکیه داده بود و داشت با همکارانش درباره جلسه‌ای که قرار بود همان شب برگزار شود صحبت می‌کرد، و به نظر هم نمی‌رسید که برای رفتن عجله‌ای داشته باشد.
بال غربی معمولا جای شلوغی است، اما آن روز کاملا خلوت بود. تلفنی زنگ نمی‌خورد. دفتر‌ها خالی بود و میز‌ها پوشیده از کاغذ و نامه‌های باز نشده، انگار که افراد با عجله محل را ترک کرده بودند و قصد بازگشت هم نداشتند.
چندین نفر از مقامات ارشد و دستیاران در پی حمله روز ۶ ژانویه به ساختمان کنگره از مسند خود استعفا دادند. فقط مشتی از وفاداران واقعی باقی مانده‌اند، مثل میلر.
مقام ارشد پیشین دولت بریتانیا: بوریس جانسون از رفتن ترامپ 'خوشحال' است
در مراسم سوگند جو بایدن و کامالا هریس چه می‌گذرد؟
جو بایدن در اولین روز 'ممنوعیت سفر از کشور‌های عمدتا مسلمان‌نشین' را لغو می‌کند
گفتگو‌ها که به آخر رسید، از جمع همکارانش جدا شد. وقتی از او پرسیدم که مقصد بعدیش کجاست، لبخند زد و گفت "به دفتر برمی‌گردم"، و با بی‌خیالی به راهش ادامه داد.
"راه سنگلاخی است"
تا فرا رسیدن روز تحلیف، دفتر میلر تمیز شده است و دیگر خبری از حضور او و همکارانش در آن محل نخواهد بود، و فضا آماده ورود تیم بایدن است.
تمیز کردن اتاق‌های بال غربی، و انتقال قدرت بین دو رئیس‌جمهوری، ریشه در سنتی به قدمت چند قرن دارد. اما روندی نیست که همیشه با گرمی همراه بوده باشد.
اندرو جانسون، یکی دیگر از رئیس‌جمهور‌های استیضاحی و عضو حزب دموکرات، در سال ۱۸۶۹ تصمیم گرفت به یولیسیز گرانت جمهوری‌خواه بی‌احترامی کند و به مراسم تحلیفش نرود. گرانت هم که از استیضاح جانسون حمایت کرده بود اصلا از این تصمیم وی متعجب نشد.
اما بدخلقی موجود در روند انتقال قدرت امسال داستان دیگری است. این روند معمولا درست بعد از انتخابات آغاز می‌شود، اما این بار به خاطر این که دونالد ترامپ حاضر به پذیرش نتیجه انتخابات نبود چند هفته به تاخیر افتاد. وی همچنین گفته است که در مراسم تحلیف حاضر نخواهد شد، و به احتمال زیاد به ملکش در فلوریدا خواهد رفت.
با این حال، انتقال قدرت دارد مثل گذشته صورت می‌گیرد. شان وایلنتز، استاد تاریخ آمریکا در دانشگاه پرینستون، می‌گوید "نظام همچنان سر پا است. مسیر بسیار سنگلاخی و پر از دست‌انداز است، اما انتقال قدرت در هر صورت انجام خواهد گرفت. "
تدارک انتقال قدرت حتی در بهترین شرایط هم کاری دلهره‌آور است که شامل انتقال اطلاعات و کارمندان در مقیاسی عظیم می‌شود.
استیون میلر تنها یکی از ۴٫۰۰۰ منصوب سیاسی دولت ترامپ است که قرار است بی‌کار شوند و جای خود را به افراد استخدامی دولت بایدن بدهند.
به گفته مرکز انتقال ریاست‌جمهوری، سازمانی بی‌طرف و مستقر در واشنگتن، معمولا چیزی بین ۱۵۰ هزار تا ۳۰۰ هزار نفر در هر دوره انتقال برای این مناصب تقاضای استخدام می‌دهند. حدود ۱٫۱۰۰ عدد از این استخدام‌ها باید به تایید سنا نیز برسد. پر کردن همه این مناصب ماه‌ها یا حتی سال‌ها زمان می‌برد.
تمامی کاغذها، دفترچه‌های یادداشت، و اشیاء مربوط به تمامی کار‌های رئیس‌جمهوری در دوره چهار ساله قدرتش جمع‌آوری خواهد شد و به آرشیو ملی فرستاده می‌شود تا به مدت ۱۲ سال دور از دسترس نگهداری شود، مگر این که شخص رئیس‌جمهور بخواهد که بخشی از آن‌ها را پیش از هنگام منتشر کند.
روز اسباب‌کشی
عصر یکی از روز‌های آخرین هفته حضور ترامپ در قدرت، در دفتر کار کیلی مک‌اننی، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید، نیمه‌باز بود.
مک‌اننی یکی از شناخته‌شده‌ترین مدافعان رئیس‌جمهوری بوده است. او که ظاهری به دقت آراسته دارد، سخن‌وری دقیق است که حتی در شرایط آشفته نیز تسلط خود را حفظ می‌کند.
دفتر کارش هم به شکلی بی‌نقص مرتب شده بود، حتی هنگامی که داشت برای ترک آن آماده می‌شد. آینه‌ای روی میزش بود، و چند عدد کنده مخصوص شومینه را در کیسه پلاستیکی بسته‌بندی کرده بودند.
کیت اندرسون برائر، نویسنده کتابی تحت عنوان "اقامتگاه" درباره کاخ سفید، می‌گوید روز‌های آخر معمولا "نوعی آشفتگی کنترل‌شده" است.
مبلمان کاخ سفید، مانند میز کار رئیس‌جمهوری در اتاق بیضی، بیشتر اشیاء هنری، اجسام چینی و چیز‌های دیگر، متعلق به دولت است و در محل باقی می‌ماند.
اما اقلام دیگر، مثل عکس‌های رئیس‌جمهوری که در امتداد راهرو آویخته شده‌اند، در جریان تحویل کاخ سفید به ساکنان جدیدش برداشته می‌شوند.
کارمندان همین حالا هم دارند برخی چیز‌ها را از ساختمان خارج می‌کنند. یکی از کارمندان کاخ سفید، خانمی با پاشنه‌های ضخیم، داشت چند تا از عکس‌های ملانیا ترامپ، بانوی اول، را از بال شرقی بیرون می‌کشید. به گفته او به این عکس‌ها می‌گویند "جامبو"، چون اندازه بسیار بزرگی دارند و قرار است به آرشیو ملی منتقل شوند.
اموال شخصی خانواده ترامپ، مثل لباس‌ها، جواهرات، و اقلام دیگر به منزل جدیدشان منتقل خواهد شد که به احتمال زیاد مار-ئه-لاگو در فلوریدا است؛ و خانه‌تکانی امثال قرار است از آن خانه‌تکانی‌هایی حسابی باشد.
رئیس‌جمهور، و همچنین آقای میلر و چندین و چند نفر دیگر در کاخ سفید، در چند ماه گذشته به ویروس کرونا مبتلا شدند، و قرار است این ساختمان شش طبقه با ۱۳۲ اتاقش با دقت و وسواس بسیار تمیز شود. اداره‌ای خانه‌داری کاخ سفید می‌گوید که همه چیز، از نرده‌ها گرفته تا دکمه‌های آسانسور‌ها تا ادوات دستشویی‌ها، تمیز و ضدعفونی خواهد شد.
ورود خانواده جدید معمولا با تغییر دکوراسیون سطحی همراه است. تنها چند روز بعد از ورود به کاخ سفید، آقای ترامپ تصمیم گرفت که عکس اندرو جکسون، رئیس‌جمهور پوپولیست سابق، را در اتاق بیضی به دیوار بزند. وی در عین حال پرده‌ها، مبل‌ها و قالی دفترش را با اقلام طلایی‌رنگ عوض کرد.
در روز تحلیف، مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور، و همسرش نیز جای خود را به کاملا هریس و همسرش داگلاس امهاف، خواهند داد. محل اقامت آن‌ها ساختمانی متعلق به قرن ۱۹ام است که در دو سه کیلومتری کاخ سفید واقع شده است.
پایان دفتر
شاید استیون میلر بدش نمی‌آمد آن شب در بال غربی بماند، اما دیگران داشتند آماده رفتن می‌شدند. مردم داشتند کاخ سفید را با پوشه‌های کاغذی ضخیم، قاب‌های عکس و کیسه‌های خرید از فروشگاه مجموعه ترک می‌کردند. مردی که داشت از پسرهایش روی چمن شمالی مجموعه عکس می‌گرفت با لبخند گفت "امروز روز آخرم است".
کیفی سنگین از شانه‌اش آویزان بود.
دسته‌ای از مقامات امنیت ملی در برابر بال غربی ایستاده بودند و از من خواستند که عکسشان را بگیرم. یکی از آن‌ها گفت "مطمئن باش که نگهبان هم در عکس باشد" - منظورش تفنگداری بود که وقتی رئیس‌جمهور در اتاق بیضی است در کنار ورودی نگهبانی می‌دهد. حالشان خیلی خوب بود و برای دوربین ادا در می‌آوردند.
روحیه منصوبان سیاسی کاخ سفید به دلیل مشخصی خوب بود. آن‌ها چند هفته بود که در برزخ گیر کرده بودند. رئیسشان حاضر نبود نتیجه انتخابات را بپذیرد، اما خودشان می‌دانستند که وقت دارد تمام می‌شود. حالا دیگر می‌توانستند با خیال راحت برای آینده خود تصمیم بگیرند و به نظر می‌رسید که دارند از خوشحالی خل می‌شوند.
یکی از آن‌ها، مردی با کت و شلوار تیره، داشت در همان لحظه برنامه‌ریزی می‌کرد. او که بیرون یکی از اتاق‌های پذیرایی طبقه اول با یکی از همکارانش روبه‌رو شده بود با خوشحالی به او گفت "آن طرف درگاه می‌بینمت". اشاره او به زمان بعد از تحلیف بود، وقتی که هر دو منصب خود در کاخ سفید را ترک کرده‌اند. با نگاه به آینده گفت "امیدوارم که دفعه بعد در جزایر یونان یا جای دیگری ببینمت. "
همکارش هم با خنده پاسخ داد "حتما همان خواهد شد" و با یک بزن قدش از یکدیگر جدا شدند.
