علی ربیعی، سخنگوی دولت در نخستین روز استفاده اجباری از ماسک در متروی تهران حاضر شد و روز شلوغ و پر از سؤال و جوابی را گذراند
صبحشد: یک روز مثل همه روزها و سالهای گذشته ازدحام جمعیت قابل توجه است؛ در ایستگاه متروی تئاتر شهر؛ یکی از نبضهای تردد تهران. نیمی از چهرههای 7صبحی خواب آلوده مسافران را ماسک پوشانده. از نیم دیگر هم به قدر کفایت خستگی میبارد؛ به همان اندازه که فکر کنیم امروز و دیروز و روزهای قبل مترو چندان فرقی برایشان نکرده و برای کسب روزی یکی از ارزانترین سیستمهای حملونقلی را انتخاب کردهاند.
هفتمینماه است که کرونا سایه سنگینش را روی کشور پهن کرده. با این حال استفاده از ماسک در تهران و از آن جمله مترو و ناوگان حملونقل عمومی «از شنبه»، یعنی همین دیروز اجباری شده است. البته پیشتر هم موضوع اجباری بودن استفاده از ماسک مطرح بود اما این بار گویا پای جریمه به میان آمده است. علی ربیعی، سخنگوی دولت، به همینخاطر در نخستین روز اجباری شدن ماسک، ساعت 7صبح دیروز در شلوغترین ایستگاه متروی تهران، یعنی چهارراه ولیعصر(عج) یا همان ایستگاه تئاتر شهر حضور پیدا کرد. او سری به غرفههای فروش ماسک زد و درباره قیمت و نحوه فروش سوالهایی را پرسید.
به گزارش همشهری، در این بین، مسافری که چهره آقای سخنگو را تشخیص داده سراغش رفت و زبان به گلایه گشود: «مدام در اخبار اعلام میکنند، ماسک3 لایه را بعد از چند ساعت استفاده دور بیندازید. ولی ما هر ماسک را آنقدر استفاده میکنیم تا پرزهایش بینی ما را به خارش بیندازد. آیا شرایط مردم را میدانید؟ همین ماسکی که تا آخر بهمن 4تا هزار تومان میخریدیم، حالا در اوج نیاز باید چند برابر بخریم. هزینه ماسک و ضدعفونیکننده را برای هر خانواده حساب کنید یک چهارم درآمد یک خانواده درماه میشود.» ربیعی از شغلش پرسید و پاسخ شنید کارگر است؛ «هر روز باید سر کار برویم. از اول کرونا تا حالا به جز تعطیلات عید، تعطیلی نداشتیم. آن هم با حداقل حقوق.»
فاصلهها از بین میروند
معیارهای فاصله اجتماعی در دنیای زیرزمینی مترو با روی زمین کمی متفاوت است؛ در واقع فاصلهای در کار نیست. این را میتوان از همان پلههای برقی که مسافران را به سالن ورودی مترو هدایت میکنند فهمید. همراهان ربیعی کمک میکنند تا سخنگوی دولت پیش از ایستادن روی پله برقی پیش پای خود را ببیند. چند ثانیه مکث قبل از پا گذاشتن روی پله برقی هم کافی است برای اینکه فاصله بیشتری روی پلهها برای خود خریده باشند؛ حدودا 4پله. فرنوش نوبخت، مدیرعامل شرکت بهرهبرداری مترو میگوید: «این ساعت از روز، مترو شلوغترین ساعت خود را پشت سر میگذارد. همزمانی ساعات کاری ادارهها و شرکتها مهمترین دلیل شلوغی در ساعات پیک است.»
ماموران گیت ورودی مترو که تا قبل از این همه حواسشان به کارت زدن مسافران بود، حالا نگاهی هم به چهره مسافران میاندازند و گاه و بیگاه صدای: «آقای محترم! لطفا ماسک بزنید» و «خانم محترم! بدون ماسک امکان ورود به مترو را ندارید» به گوش میرسد. حالا که حرف از کاهش سفرهای غیرضروری و استفاده از وسایل نقلیه عمومی به میان میآید، داغ مسافرانی که از هزینههای تاکسی به تنگ آمدهاند، تازه میشود.
مرد میانسالی که به صندلی ایستگاه تکیه داده میگوید: «وضعیت متروی آزادگان- قائم همیشه همینطور شلوغ است. کرونا و قبل از کرونا هم ندارد. کرایههای تاکسی آنقدر زیادشده که حقوقم کفاف پرداخت آن را نمیدهد.» کرایههای تاکسی افزایش داشته و استفاده از تاکسی را از اولویت بسیاری از مردم تهران خارج کرده است؛ نکتهای که بهنظر میرسد از سیاستهای ستاد ملی مقابله با کرونا جا مانده است. با این حال ربیعی پاسخ به چرایی افزایش کرایه تاکسی در ماههای گذشته را به زمان دیگری موکول میکند: «اجازه بدهید در اینباره اطلاعات موثق و دقیقی بهدست بیاورم تا بتوانم پاسخ درستی به سؤال شما بدهم.»
ربیعی 2 برگ دستمال کاغذی از جیبش بیرون میآورد، با عجله تا میکند و آن را زیر ماسک خود میگذارد. واگن به شلوغی بقیه واگنها نیست. یکی از مسافران رو به دوربینهایی میکند که شانس همقطاری با سخنگوی دولت را داشتند؛ «لطفا عکسی از مسافران بگیرید که فشرده و نزدیک به هم ایستادهاند.
مترو در این ایستگاه هر 3دقیقه یکبار میرسد. اگر فاصله رسیدن مترو به ایستگاه کمتر شود، واگنها در ساعات اولیه صبح خلوتتر میشوند.»؛ اتفاقی که قرار بود در برنامهای 5ساله رخ دهد. اما از 1050واگنی که دولت قرار بود طی این 3سال به متروی تهران اضافه کند هیچ واگن جدیدی پا به دالان مترو نگذاشته است. ربیعی در واکنش به این موضوع به همشهری میگوید: «طی 2 جلسه قبل ستاد اقتصادی دولت، وزیر کشور طرحی را با همکاری وزارت صمت و با کمک شهرداریها مطرح کرد تا از محل منابع تهاتر یا به شکلی دیگر، ارز تامین کرده و اتوبوسهایی را در داخل تولید کنیم.
اکنون 3وزارتخانه روی طرحی برای تامین منابع مالی و ارزی کار میکنند تا اتوبوسهایی که از رده خارج شده اما نوسازی آنها امکانپذیر است، به چرخه حملونقل برگردد. برنامهریزی برای رفع این کمبود به خوبی پیش میرفت ولی با توجه به تحریمهای ظالمانه، واردات قطعات به ارز زیادی نیاز داشت و به مشکل برخورد کردیم.» تعمیر و به روزرسانی واگنهای متروی موجود در شهر و البته اتوبوسهای شرکت واحد و تامین منابع مالی مورد نیاز شهرداری از مهمترین دغدغههای این روزهای حملونقل در تهران است؛ موضوعی که سلامت شهروندان را مستقیم و غیرمستقیم درگیر خود کرده است.
این روزها که اغلب شهروندان بهدلیل تعطیل نبودن مشاغل خود مجبور به تردد در شهر هستند افزایش ناوگان حملونقل عمومی نیازی است که بیش از پیش رخ نشان میدهد. سخنگوی دولت با تأکید بر اینکه کشور در شرایط سختی قرار دارد و اولویت اول سیاستگذاریها تامین کالاهای اساسی است،میگوید: « من در طول هفته گاهی با مترو و اتوبوس سرکار میروم و با مشکلات این حوزه آشنا هستم. قطعاً تلاشهایی از سوی دولت برای حل مشکلات این حوزه و افزایش ناوگان حملونقل شهری صورت گرفته است. در جلسات قبل شورای اقتصادی دولت، وزیر کشور در مشورت با شهرداری و با همکاری وزارت راه و صمت طرحی را ارائه کرده که بتوان بهصورت CKD اتوبوس و واگن مترو تهیه کرد و یا اتوبوسها و واگنهایی را که نیاز به نوسازی دارند نوسازی کرد.
دولت یکهزار و ۳۰۰ میلیارد تومان برای ناوگان حملونقل شهری اختصاص داده است و درصورت ممکن از منابع دیگر نیز تأمین اعتبار بیشتر میکند.»
براساس این گزارش، علی ربیعی سخنگوی جدید دولت روحانی (زاده ۱۳۳۴) سیاستمدار اصلاح طلب زاده جنوب تهران است. پیش از انقلاب تکنسین کارخانههایی چون ارج و پس از انقلاب اسلامی تا ۱۳۶۰ مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی بود. سپس با علیرضا محجوب خانه کارگر را تأسیس کرد.
ربیعی مدتی عضو سپاه پاسداران و از فرماندهان آن بود. او از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ در دورهٔ وزارت محمد ری شهری و علی فلاحیان، معاون حقوقی و پارلمانی وزارت اطلاعات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴ مسئول اجرایی و مسئول کمیته تبلیغات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بودهاست.