جامعه شناسان به افرادی که یک شبه ره صدساله می‌روند و انبان خود را پر می‌کنند و کیسه‌ی ثروت می‌دوزند، اصطلاحا «نوکیسه» یا در تلفظ فرنگی‌اش «اسنوبیست» می‌گویند.
صبح‌شد: جامعه شناسان به افرادی که یک شبه ره صدساله می‌روند و انبان خود را پر می‌کنند و کیسه‌ی ثروت می‌دوزند، اصطلاحا «نوکیسه» یا در تلفظ فرنگی‌اش «اسنوبیست» می‌گویند. این ثروت بادآورده و اغلب نامشروع باعث می‌شود سبک زندگی یا لایف‌استایل این قبیل افراد و اقشار نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.
جوانی را فرض کنید که در بازاریابی شبکه‌ای یا همان «نتورک مارکتینگ» پیشرفت کرده و اصطلاحا راه پول درآوردن را یاد گرفته است؛ از آنجایی که در حرفه مزبور، افراد زیرشاخه‌ی جوانکِ در رأس هرم قرار گرفته، با پول، تولید پول می‌کنند و آن پول کلان در حساب جوانک می‌رود، طبیعتا سرمایه گذاران زیادی متضرر می‌شوند و متعاقبا جوانک مزبور بدون کوچکترین کاری، سود کلان نصیبش می‌شود؛ خب در چنین شرایطی وقتی فردی با غرائز و تمایلات فراوان جوانی، در منزل مشغول استراحت و خوردن و خوابیدن است و خیالش از حساب بانکی‌اش و سود‌های بادآورده‌ای که روزانه وارد آن می‌شود راحت است، از بی‌غمی و بیکاری به سراغ به گند کشیدن فضای مجازی با مانور تجملاتش و اقدامات اباحه‌گرایانه و ضدعرفی می‌رود؛ کاری که این روز‌ها تعداد زیادی از جوانک‌های بی قید و بند و اصطلاحا ریچ کیدز انجام می‌دهند.
اما حالا فرض کنید، جوانک موردنظر داستان ما وابسته به «شبکه نپوتیسم» باشد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید «نپوتیسم» چیست؟ در علم سیاست «نپوتیسم» به شبکه «خویشاوندسالارانِ رانت‌پرورده» اطلاق می‌شود؛ افرادی که در مقطعی به کانون‌های قدرت و ثروت وصل می‌شوند و از این اتصال نه در جهت اعتلای کشور و رفع حوائج مردم که در جهت پر کردن جیب‌های گشادشان بهره می‌گیرند.
حالا شاید پیدا کردن نام جوانک مورد نظر ما سخت نباشد؛ آری سخن از «ساشا سبحانی» است؛ فردی که این روز‌ها با اباحه گری‌ها و رفتار‌های سکسیستی و تحریک آمیزش در فضای مجازی مشغول ملاهی و مناهی است و مظاهر ثروت بادآورده و نامشروعش را به رخ مردم و جوانانی می‌کشد که زیر بار تورم و گزانی و بیکاری کمر خم کرده اند.
ساشا جان از منظر افکارعمومی یک «آقازاده» نفتی و رانتی است که پدرش در مقطع ریاست‌جمهوری «محمود احمدی‌نژاد» سفیر ایران در ونزوئلا بود؛ در مقطعی که نفتِ این روز‌ها ۳۰ دلار شده، بشکه‌ای ۱۳۳ دلار بود و ایران در آن سال‌ها اگرچه به سبب تحریم، روزانه یک میلیون بشکه نفت به طور رسمی صادر می‌کرد، اما بازار «صادرات غیررسمی» یا همان «دور زدن تحریم‌ها با فروش نفت بر روی دریا» رونق داشت و می‌توان حدس زد چه افرادی در این «بازار و تجارت غیررسمی» ذینفع کلان بودند.
حل این معادله راحت می‌شود اگر بدانیم «ونزوئلا» که پدر ساشا جان در مقطع مورد نظر ما، عهده‌دار سفارت ایران در آنجا بود، به عنوان عضوی از اوپک، از تولیدکنندگان عمده نفتی است که روابط حسنه‌ای با ایران دارد و از قضا این کشورهم همواره به لحاظ فروش رسمی نفت در مضیقه تحریم‌های ظالمانه رژیم آمریکاست.
البته خدایی‌ناکرده مراد از سطور فوق‌الذکر متهم کردن فردی از دیپلمات‌های کشورمان به سوءاستفاده از بیت‌المال یا تخطئه امر مثبت دور زدن تحریم‌های ظالمانه امریکا نیست بلکه منظور نگرش افکار عمومی به جوانک‌هایی نظیر ساشا سبحانی است که با پول پدرش مشغول اقدامات هنجارشکنانه در فضای مجازی است.
