از کارمندان بانک‌ها اعتراض و خواهش از مشتریان اصرار که کارشان را زودتر انجام دهند. در این بگومگوی بین کارمندان و مشتریان بانک، آنکه خوشحال است ویروس کروناست و آنها که فقط به بخشنامه‌ها و توصیه‌ها قناعت کرده‌اند، دولتمردان و مدیران بانک‌ها هستند.
صبح‌شد: از کارمندان بانک‌ها اعتراض و خواهش از مشتریان اصرار که کارشان را زودتر انجام دهند. در این بگومگوی بین کارمندان و مشتریان بانک، آنکه خوشحال است ویروس کروناست و آنها که فقط به بخشنامه‌ها و توصیه‌ها قناعت کرده‌اند، دولتمردان و مدیران بانک‌ها هستند.
خبرنگار همشهری که دیروز به چند بانک دولتی و خصوصی مراجعه کرده بود، می‌گوید: وضعیت حضور مردم در بانک‌ها نسبت به روزهای گذشته تغییری نکرده و همچنان انتظار برای دریافت خدمات بانکی طولانی است و به‌دلیل بارندگی هم اکثر مشتریان در داخل شعب جمع شده‌اند. اتفاقی که شیوع بیشتر ویروس کرونا را به همراه دارد.
روسای شعب و کارمندان بانک‌ها می‌گویند: کسی گوشش بدهکار نیست و ما مجبور هستیم در شرایط خاص در یک محیط دربسته با تراکم بالای مشتریان کارمان را انجام دهیم و هر روز خبردار می‌شویم که یکی از همکاران کرونا گرفته است.
کارمند یک بانک می‌گوید: وقتی ادارات دولتی باز هستند، مشاغل هم که فعال هستند، پس نمی‌توانیم کارهای بانکی مردم را تفکیک کنیم که کدام به‌صورت حضوری انجام شود کدام به‌صورت غیرحضوری. او می‌گوید: یک بخشنامه روشن و محکمی ابلاغ نمی‌کنند که مثلا اعلام شود، دریافت هرگونه قبض ازدستگاه‌ها در شعب ممنوع است یا چه خدماتی باید ارائه شود و چه خدماتی تا اطلاع ثانوی متوقف خواهد شد و تنها به‌صورت غیرحضوری می‌توان آن را انجام داد. رئیس شعبه یکی دیگر از بانک‌ها به خبرنگار ما می‌گوید: من که نمی‌توانم جلوی حضور مردم را در بانک بگیرم و از یک یک آنها بپرسم که برای چه کاری به بانک آمده‌اند؟ الان اول‌ماه است، حقوق‌ها را واریز کرده و برخی با مشکل مواجه هستند، یا کارت بانکی‌شان در دستگاه خودپرداز گیر کرده یا رمزشان را فراموش کرده‌اند. او توضیح می‌دهد: با اینکه جان مردم و همکارانمان در خطر است، اما چاره‌ای نداریم و باید کار مردم را هرچه باشد، انجام دهیم، یکی آمده وام قرض‌الحسنه ازدواج بگیرد، دیگری دنبال وام اجاره است و یکی هم می‌خواهد حساب باز کند. اینکه همه مسئولیت را روی دوش شعب بانک بگذارند درست نیست.
خانم کارمند یکی از بانک‌های خصوصی هم به‌شدت عصبانی است و می‌گوید: نیروها را کم کرده‌اند اما کار که کم نشده است، مشتری می‌آید داخل شعبه و بعد از مدتی خسته می‌شود و یا داخل شعبه راه می‌رود یا سرک می‌کشد، این رفتار مردم باعث می‌شود که ویروس به راحتی منتقل شود، وقتی یکی با تلفن موبایل حرف می‌زند و ماسک‌اش را هم پایین می‌آورد، آیا وظیفه من کارمند است که تذکر بدهم، تازه تذکر هم می‌دهیم با صدای بلند می‌گویند: کار مردم را راه بیندازید. انگار ما بیکاریم.
مشتریان: بیکار نیستیم
در این میان مردی جوان هم وارد ماجرا می‌شود و می‌گوید: به خدا ما هم بیکار نیستیم که آمدیم بانک شما. یک ساعت معطل نشسته‌ایم درحالی‌که صدور کارت جدید چند دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد. به گزارش همشهری، دست‌کم هنوز در کلانشهر تهران برخی با خدمات غیرحضوری بانک‌ها بیگانه هستند یا اعتماد ندارند. چنین وضعیتی در دیگر شهرها و به‌ویژه شهرهای کوچک بدتر گزارش می‌شود. تصاویر و ویدئوهای زیادی از شعبه بانک‌ها در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که نشان می‌دهد همچنان گزینه نخست مردم مراجعه به شعب بانک‌هاست نه استفاده از اینترنت بانک و همراه بانک.
بخشنامه‌ها روی کاغذ ماند
بانک مرکزی، شورای هماهنگی بانک‌های دولتی و کانون بانک‌های خصوصی در این شرایط اضطراری بیشتر رویکرد انفعالی دارند و تنها به صدور بخشنامه اکتفا کرده‌اند چرا که حتی مصوبه کاهش 50درصدی کارمندان بانک در شعب شهرها و مناطق قرمز هم زیاد جدی گرفته نمی‌شود. دلیل آن هم مشخص است تعداد مراجعه کننده‌ها کم نشده که بتوان تعداد کارمندان بانک را کم کرد. زن میانسالی در شعبه یک بانک دولتی اما ادعا دارد: اینکه می‌ترسند اضافه‌کارشان کم شود، به همین دلیل کار مردم را زود انجام نمی‌دهند! وقتی از او می‌پرسم چرا برای پرداخت قبض به بانک آمده، واکنش خاصی دارد و می‌گوید: عمدا آمده‌ام. قبلا مجانی بود و حالا پول می‌گیرند، من هم بازنشسته‌ام و بیکار، به بانک آمده‌ام تا اگر پول می‌گیرند، حداقل کاری هم کرده باشند.
اعتراض این شهروند به اعمال کارمزد بر خدمات الکترونیکی بانک‌هاست که شاید یکی از دلایل حضور پررنگ افراد بازنشسته در شعب بانک‌ها باشد. بازنشستگانی که البته با حضور خودشان خطر مبتلا شدن به کرونا را هم به جان می‌خرند. آیا بانکداران امیدوارند که با ادامه روند کنونی ویروس کرونا از شعبه بانک‌ها فاصله بگیرد؟
