اگرچه ممکن است نسل جدید چندان اطلاعی از انفاقات سال 1378 وبه ویژه حمله به کوی دانشگاه تهران و شکل‌گیری یکی از مهم‌ترین بحران‌های پس از انقلاب نداشته باشد، اما نسل‌هایی که در آن حضور داشتند و یا به نحوی با آن مرتبط بودند، 24 سال پس از آن اتفاق نشان داده اند که نمی‌توانند آن را مشمول زماند بدانند. از همین رو در غیبت رسانه های رسمی کشور، با استفاده از فرصت فضای مجازی علیه فراموشی آن اقدام می کنند. در روزهای گذشته ماجرای حمله به کوی دانشگاه تهران در فضای مجازی بازتاب زیادی داشت.
ماجرای کوی دانشگاه در تاریخ 18 تیر 1378 واکنشی نسبت به توقیف و بستن روزنامه «سلام» بود. روزنامه‌‌ای که روزنامه‌نگاران آن با اقدام به افشای یک نامه از جانب «سعید امامی» به «قربانعلی دری نجف آبادی» وزیر اطلاعات، ریسک بسته شدن را به جان خریدند. این واقعه هزاران راوی و روایت داشته ولی هنوز زوایای تاریک آن به چشم می‌آید و مجهولات آن بیش از معلومات آن است.
به نقل از روزنامه کیهان در تاریخ 6 آذر 1392، علی یونسی وزیر وقت اطلاعات در خصوص نامه فاش شده در تاریخ 16 تیر 1378 گفت: «نامه، مربوط به سعید امامی نبوده بلکه از حوزه مشاورین وزیر، خطاب به وزیر ارسال شده و موضوع نامه نیز مربوط به اصلاح قانون مطبوعات نیست».
سابقه راهپیمایی
تاجزاده که ان روز معاون وزیر کشور بود و در این ماجرا نیز حضور داشت در مناظره با زاکانی در خصوص سابقه‌دار بودن این راهپیمایی‌ها گفت: «یافته‌های دبیرخانه حاکی است که ۱۴ راهپیمایی در کوی دانشگاه تهران با توجه به اسناد موجود در طول سال ۷۶ منتهی به سال ۷۷ انجام شده که دو مورد آن به خارج از کوی کشیده شده است. این موارد غالباً با یک هسته ۱۰ الی ۱۵ نفره، از مقابل ساختمان شماره ۲۲ بین ساعات ۲۲ و ۲۳ آغاز و پس از خروج از درب نگهبانی و ورود به خیابان کارگر شمالی، به سمت اتوبان جلال آل احمد طی مسیر می‌شده است».
روایت بهاالدین شیخ‌الاسلام
بهاالدین شیخ الاسلام، سخنگوی وقت وزارت کشور در رابطه با 17 تیر و میزان واکنش دانشجویان در مصاحبه با ایرنا در تاریخ 18 تیر 1378 می‌گوید: «حدود ساعت 10 شب گذشته پنجشنبه 17 تیر 1378 150 الی 200 تن از دانشجویان از کوی دانشگاه تهران به طرف خیابان آل احمد در اعتراض به توقیف یکی از روزنامه‌های سراسری کشور دست به راهپیمایی زدند. پس از راهپیمایی عده‌ای به کوی رفته و عده‌ای در مقابل کوی تجمع کردند. در همین حال، عده‌ای با لباس شخصی، از کوچه‌های اطراف شروع به حمله با سنک به دانشجویان می‌کنند، که این مساله باعث تحریک دانشجویان و پیوستن تعداد جدیدی به آنها می‌شود. درگیری تا ساعت 30/4 دقیقه بامداد ادامه داشت، که در این هنگام نیروی انتظامی مستقر در محل، بدون کسب مجوز از وزارت کشور و برخلاف عرف جاری وارد خوابگاه دانشجویان می‌شوند و در نتیجه تعدادی از دانشجویان مجروح و تعدادی دیگر دستگیر گردیده و خساراتی به خوابگاه وارد می‌شود. شورای تامین استان تهران صبح امروز (18/4/78) برای رسیدگی به حادثه تشکیل گردید و در این جلسه قرار بر این شد که کلیه دانشجویان دستگیر شده آزاد شوند. همچنین شورا تصویب کرد هیاتی تعیین تا سریعا گزارش کاملی از موضوع تهیه و به شورای امنیت کشور اعلام کند».
خط قرمز سردار
سعید حجاریان در مصاحبه با فارس در تاریخ 9 آبان 1385 دررابطه با واقعه 18 تیر گفت: «من در آن هنگام دفتر آقای خاتمی بودم. آن زمان من عضو شورای شهر تهران بودم. اعضای شورای شهر را برده بودم به کوی دانشگاه تا خرابی‌ها را ببینند و برای بازسازی و اختصاص بودجه اقدام کنیم. من به خاطر این کار رفته بودم دفتر خاتمی که آقای رحیم صفوی (فرمانده سپاه) زنگ زد به آقای ابطحی و گفت که خط قرمز ما خیابان جمهوری است، هرکسی از این خیابان پایین‌تر بیاید، می‌زنیم. متوجه شدیم که بچه‌های دانشجو دارند رو به پایین حرکت می‌کنند، به من گفتند که بروم با آنها صحبت کنم، رفتم با دانشجوها صحبت کردم، یک طرف بچه‌های رحیم بودند، یک طرف هم بچه‌های دانشجو، با قسم و آیه و من بمیرم تو بمیری، سر راهپیمایی را کج کردم به سمت کوی دانشگاه و گفتم بروید من هم می‌آیم به کوی. می‌خواهم بگویم می‌شود اعتماد کرد، می‌شود منازعه را خاتمه داد، می‌شود جمعی را که از چارچوب خارج است، به قاعده درآورد».
ورود به کوی دانشگاه
تاجزاده درخصوص لغو دستور فرهاد نظری فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ و ورود به کوی دانشگاه گفت: «۲۵ تا ۳۰ نفر نیروی شخصی وارد کوی شدند و دانشجویان را مورد ضرب و جرح قرار دادند. در آنجا سه سرباز ناجا جا می‌مانند که این سربازان را به زیرزمین منتقل کردند و به دروغ گفتند دانشجویان، سربازان را گروگان گرفته‌اند».
ماجرای گروگان‌گیری
فرهاد نظری فرمانده وقت تهران بزرگ در این رابطه به برنامه جهان‌آرا گفت: «حملات جدی بود، آنها اقدام به حمل سلاح کرده بودند. فیلم‌های آن هم موجود است، به پلیس هم تیراندازی شده است، اما پلیس فقط به فرمانی که هیچ کسی حق تیراندازی ندارد عمل کرد. حتی روی بیسیم پلیس می‌آمدند. امروز می‌گویند چه کسی بیسیم پلیس را داشت؟ بنده به شما می‌گویم، وزارت کشور، بیاید تا ما ثابت کنیم که بی‌سیم‌ها چگونه در آن شب و در آن ایام پخش شد. بعد از گروگان‌گیری و همه آن مباحثی که عرض کردم به هر صورت گزارشی را کمیته تحقیقی به عنوان هیات حقیقت‌یاب تهیه کرد. البته در ابتدا تیم آرایش دادند و عوامل طراح و افراد آن می‌گویند در آن زمان خودجوش بوده است بنده می‌گویم خودجوش نبوده، اگر خودجوش بوده پس از قرائت قطعنامه توسط معاون آموزشی و روسای دانشکده چگونه قرائت شده است؟».
حضور مسعود ده‌نمکی
مسعود ده نمکی چهره جنجالی آن روزها و کارگردان فعلی این روزها ازجمله افرادی است که متهم است در ضرب وشتم دانشجویان حضور داشته است. او در رابطه با نحوه حضور خود در کوی دانشگاه این‌گونه سخن می‌گوید: «من به‌عنوان یک خبرنگار شاهد عینی بودم. سیستم ارتباطی یا بیسیم یا تلفن‌های همراه یقینا و مسلما بین گروه‌های دانشجویی برقرار بوده چون به راحتی با همدیگر ارتباط داشتند… وقتی مطمئن شدم که جریانی به نام حزب‌الله و گروه‌های شناخته‌شده حزب‌الله در برنامه امروز حضور ندارد، محوطه دانشگاه را ترک کرده و راهی نماز‌جمعه شدم. اما بعد از نماز‌جمعه خبر رسید که هنوز آشوب‌ها فروکش نکرده است. شایعه‌های اولیه‌ای مبنی بر کشته‌شدن چندین نفر، در بین دانشجویان پیچید ولی آن‌طور که بنده مشاهده کردم اگر قرار بود کسی کشته شود، باید از نیروهای انتظامی کشته می‌شد نه از آنها… من معتقدم و یقین دارم که حزب‌الله نه در شروع این بحران نقشی داشته و نه در ادامه آن، فقط مهم‌ترین نقشی که حزب‌الله ایفا کرد، در سرکوب فاز دوم بحران بود».
رأی روحانی به سپاه
سردار رحیم‌صفوی، فرمانده وقت کل سپاه پاسداران درباره ختم ماجرای ١٨ تیر در گفت‌وگویی که خبرآنلاین بازنشر داده گفت: «در روزهای نخست فتنه ٧٨ وزیر کشور اجازه نمی‌داد که سپاه و بسیج وارد عمل شده و آشوبی را که تهران را به آتش کشیده بود، آرام کنند. می‌گفت فقط نیروی انتظامی و این در حالی بود که نیروی انتظامی می‌گفت که ما دیگر نمی‌توانیم ادامه بدهیم. من برای اولین‌بار همین‌جا عرض بکنم که من در آن قضیه برخورد جدی با وزیر کشور وقت داشتم. در دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی که دبیر آن آقای دکتر حسن روحانی بود، یک برخورد لفظی بین ما پیش آمد و آقای روحانی به نفع سپاه رأی داد و گفت: سپاه باید بیاید؛ برای دفع فتنه تهران».
مفقودان 18 تیر
اگرچه امارهای رسمی خبر از کشته شدن یک نفر می کنند؛ عزت ابراهیم نژاد که البته دانشجوی دانشگاه تهران نبود وبه عنوان مهمان در کوی دانشگاه حضور داشت، اما سرنوشت فرشته علیزاده فعّال دانشجویی دانشگاه الزهرا و سعید زینالی هنوز مسئله است. به گفته شاهدان عینی و در قید حیات دستگیری این دانشجویان رویت شده اما از آنچه بر سر آنها آمده و اینکه اکنون کجا هستند خبری در دست نیست.
